143 پراکنش جغرافیایی این مگس طی سال های 1385 تا 1387 در استان مازندران مورد بررسی مقدماتی قرار گرفت. مگس میوه مدیترانه ای Ceratitis capitata (Wied.) به عنوان یکی از مخرب ترین آفات محصولات باغی، بعد از یک وقفه بیست ساله، مجددا در آبان سال 1385 در شهرستان نور مشاهده گردید. اقدامات اولیه جهت ردیابی آفت با مشاهده مستقیم بعضی از باغات مرکبات منطقه که با ریزش شدید میوه همراه بودند صورت گرفت. در ادامه از انواع تله (کارت زرد چسبنده، بطری های پلاستکی آب معدنی، جکسون و مکفیل) و ترکیبات طعمه ای (مخلوط پروتئین هیدرولیزات 2 درصد با حشره کش مالاتیون 2 در هزار، مایع سراترپ و فرمون جنسی) در عملیات ردیابی طی سال های، 1386 تا 1387 استفاده شد. عملیات ردیابی از ابتدای فصل بهار با نصب تله های طعمه ای در مناطق آلوده سال قبل و دیگر باغات اطراف انجام گرفت. تله های مذکور به صورت هفتگی بازرسی و تعداد مگس های شکارشده و مناطق آلوده جدید به تفکیک شهرستان ثبت گردید. موقعیت جغرافیایی بیش از 500 نقطه آلوده به مگس میوه در شهرستان های مختلف استان با استفاده از دستگاه GPS تعیین و به کمک نرم افزارArc view روی نقشه مسطحاتی مشخص گردید. شهرستان های آلوده در سال 85 شامل ساری، قائم شهر، بابل، جویبار، نور، محمود آباد، بابلسر و آمل بودند. به طور کلی آلودگی در این مناطق محدود به حوزه های شهری بوده و به ندرت در روستاهای اطراف مشاهده گردید. بررسی ها در سال 86 حاکی از گسترش آفت در مناطق جدیدی مانند سوادکوه، نوشهر و چالوس بود که دامنه گسترش از حوزه شهری به حومه شهرها (7 الی 10 کیلو متر دورتر از مرکز آلودگی) نیز کشیده شد. با توجه به وقوع سرمای بی سابقه در منطقه طی زمستان 86 (15 درجه سلسیوس زیر صفر) ، برخلاف انتظار حشرات کامل آفت زودتر از سال های گذشته ظاهر شدند. ادامه ردیابی ها نشان از تهاجم آفت در مناطق جدید (بهشهر، نکا و تنکابن) و گسترش هرچه بیشتر (15-30 کیلومتر دورتر از مرکز آلودگی) در نقاط آلوده سال های قبل بود. نتایج تحقیق نشان داد که مگس میوه در طی سه سال از منتهی الیه شرق استان (شهرستان بهشهر) تا منتهی الیه غرب استان (تنکابن) به استثنای شهرستان رامسر گسترش پیدا کرد. Manuscript profile

تنوع گونه و تراکم حشرات برگ خوار مزارع کلزا در اراضی شالی زاری و اراضی خشکه زاری سه منطقه در استان مازندران (بابل، ساری، نکا) از شهریور 1387 به مدت سه سال مورد مقایسه قرار گرفت. در هر شهرستان یک مزرعه کلزای شالی زاری (که کشت قبل از زراعت کلزای آن برنج بوده) و یک مزرعه کلزای خشکه زاری (که کشت قبل از زراعت کلزای آن محصولی غیر از برنج بوده) انتخاب و با نصب تله های آبی زرد رنگ و کادراندازی از حشرات آفت نمونه برداری گردید. یک گونه سرخرطومی ساقه خوار کلزا به نام Ceutorhynchus picitarsis Gyllenhal (Col.: Curculionidae)، چهار گونه کک گیاهی به نام های (Fabricius) Phyllotreta atra، (Koch) Psylliodes cupreus،Allard Psylliodes persicus وChaetocnema hortensis (Geoffroy) از خانواده Chrysomelidae، زنبور برگ خوار شلغم Athalia rosae (Linnaeus) (Hym.: Tenthredinidae) و شب پره برگ خوار پنبه Spodoptera littoralis (Boisduval) (Lep: Noctuidae)هم در اراضی کلزای شالی زاری و هم در اراضی خشکه زاری جمع آوری گردیدند. بنابراین اختلافی در تنوع گونه های برگ خوار کلزا در اراضی شالی زاری و خشکه زاری وجود نداشت. بر اساس نتایج این تحقیق، هیچ گونه آفت برنجی روی کلزای کشت شده پس از برداشت برنج در اراضی شالی زاری ایجاد خسارت نمی کند. کک ها و سرخرطومی ها در کلزای کشت شده در اراضی شالی زاری در مقایسه با کلزای اراضی خشکه زاری دارای تراکم کم تری بودند. نوع مزرعه کلزا (شالی زاری یا خشکه زاری) تاثیر چندانی روی میزان تراکم لاروهای S. littoralis و A. rosae نداشت. Manuscript profile