کرم برگ خوار چغندرقند یکی از مهم ترین آفات چغندرقند در ایران است ولی به عنوان آفت پلی فاژ مطرح بوده و در صورت نبود میزبان اصلی از سایر محصولات تغذیه می کند. علاوه بر کاهش مستقیم محصول، افزایش هزینه های تولید با کاربرد مکرر حشره کش ها، خسارت اقتصادی قابل توجهی را ایجاد می سازد. در این مطالعه حساسیت دو جمعیت لارو سن 3 کرم برگ خوار از دو منطقه جویبار و قراخیل مازندران نسبت به حشره کش های دیازینون، کلروپیریفوس و تیودیکارب با استفاده از روش ارزیابی های آنزیمی بررسی گردید. نتایج نشان داد میزان فعالیت استراز نسبت به تیودیکارب در جمعیت اول و دوم به ترتیب 196/0 و 302/0 و نسبت به کلرپیریفوس در جمعیت اول و دوم به ترتیب 174/0 و 314/0 و نسبت به دیازینون در جمعیت اول و دوم به ترتیب 099/0 و 285/0 μM /min/mg protein بودند. بر اساس فعالیت انزیمی نژاد کرم برگ خوار چغندر در جویبار حساسیت بیشتری نسبت به نژاد فعال در قراخیل را دارا می باشد. فعالیت آنزیمی در دزهای مختلف سموم نشان داد که اختلاف معنی داری بین دزهای مختلف سموم در دو جمعیت وجود دارد و با افزایش دز، در میزان فعالیت استراز در جمعیت جویبار کاهش و در جمعیت قراخیل افزایش می یابد. این نشان از آن دارد که جمعیت کرم برگ خوار چغندر در منطقه قراخیل به سموم فوق مقاومت بیشتر نشان داده است. Manuscript profile