In this study, we tried to present an efficient method for removal of Reactive red 241 (RR241) from aqueous media, using a modified carbon composite with GO sheets. The prepared nanocomposites were then charcterizded by commonly identical techniques involve FESEM, BET and FT-IR. In removal studies, various parameters affecting the adsorption process including pH, time, adsorbent dose, temperature as well as the amount of GO in the constraction of composite were studied by respond surface method. The optimum conditions for removal of 100 mg/L of dye was pH of 5.0, time of 75 minutes and the adsorbent dose of 1.47 g/L containing 4.15 wt.% of GO. The maximum removal of 96% was also achieved under optimum conditions. Experiments showed that the adsorption was more consistent with the Langmuir equations and the maximum adsorption under this model was 160 mg/g. The results of the removal experiments showed that the amount of the adsorbent, GO content and pH had a significant effect on RR241 removal. BET analysis indicated that the addition of GO to the carbon composite structure improved the pore size, total pore volume, and effective surface area of the composite. Also, isotherms, kinetics and thermodynamic studies of adsorption were depicted that Langmuir isotherm model, pseudo-second-order kinetic model and self-adsorption are suitable models for RR241dye adsorption. Manuscript profile

از نگرانی‌های رو به رشد چند دهه اخیر در زمینه آلودگی محیط‌زیست، ایجاد مقاومت دارویی در انسان به‌علت مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش سنتز ذرات پلیمر قالب مولکولی جهت حذف آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین از نمونه‌های آبی و بیولوژیکی (نمونه شیر) به روش غیرکووالانسی می‌باشد. تأثیر عوامل محیطی نظیر pH محلول (10-2)، زمان تماس (120-5 دقیقه) و مقدار ذرات پلیمر قالب مولکولی (1- 1/0گرم بر لیتر) در بهینه‌سازی شرایط حذف مورد بررسی قرار گرفت. ذرات پلیمری سنتز شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و جذب و واجذب گاز نیتروژن شناسایی شدند. نتایج نشان داد که راندمان حذف در شرایط خنثی حداکثر بوده و با افزایش مقدار ذرات پلیمری راندمان حذف نیز افزایش می‌یابد. بهترین شرایط حذف اکسی‌تتراسایکلین در 5/6= pH، زمان 90 دقیقه و حداکثر ظرفیت جذب 280 میلی‌گرم برگرم تعیین شد. کارایی پلیمر سنتز شده در حذف اکسی‌تتراسایکلین از نمونه شیر مورد ارزیابی قرار گرفت. عملکرد ذرات پلیمری در حذف آنتی‌بیوتیک در نمونه‌های شیر تهیه شده از دامداری نشان داد که این نوع جاذب‌ها می‌توانند به کاهش مؤثر بقایای آلودگی‌های دارویی در نمونه‌های لبنی کمک کنند. Manuscript profile

حضور مقادیر کم ترشری بوتیل هیدروکینون یا محصول متابولیتی آن، تترا‌ بوتیل بنزوکینون (TBQ)، به‌دلیل تمایل زیاد به گروه‌های تیول‌دار پروتئین‌ها یا دیواره سلول‌ها ممکن است مانع تکثیر سلولی و بروز ناهنجاری‌های بیولوژیک شوند. هدف از این پژوهش ساخت یک نانوحسگر الکتروشیمیایی برپایه پلیمر قالب مولکولی برای شناسایی TBQ در نمونه‌های روغن خوراکی می‌باشد. این مطالعه از نوع متدولوژیک بوده و جامعه آماری شامل نمونه‌های روغن خوارکی حاوی TBQ است. تأثیر عوامل مختلف نظیر مقدار پلیمر قالب مولکولی و نانولوله‌های کربنی در ساخت الکترود کربن سرامیکی اصلاح ‌شده و هم‌چنین pH محلول پیش تغلیظ و زمان اقامت نانوحسگر تهیه شده در محلول پیش تغلیظ بر میزان جریان حاصل از اکسایش TBQ براساس روش سطح پاسخ بهینه‌سازی شد. برای تعیین مقدار TBQ موجود در نمونه‌های روغن از روش ولتامتری پالس تفاضلی استفاده شده است. مورفولوژی پلیمرهای قالب مولکولی و حسگر تهیه شده با میکروسکوپ الکترونی روبشی تشریح شد. شرایط بهینه برای جداسازی و اندازه‌گیری TBQ در روغن خوراکی شامل 10 میلی‌گرم نانولوله کربنی چند دیواره، 30 میلی‌گرم پلیمر قالب مولکولی برای تهیه الکترود کربن سرامیکی اصلاح شده به‌عنوان نانوحسگر و مدت زمان 8 دقیقه در محلول حاوی بافر فسفات 1/0 مولار با 0/10=pH حاصل گردید. روش پیشنهادی قادر به شناسایی TBQ در نمونه‌های روغن در محدوده غلظتی 680-6 نانومولار با حد تشخیص 1/3 نانومولار می‌باشد. بر اساس نتایج به‌دست آمده، روش‌ پیشنهادی مبتنی بر حسگر تهیه شده می‌تواند به‌عنوان ابزاری مناسب جهت اندازه‌گیری TBQ در نمونه‌های روغن خوراکی در صنایع و آزمایشگاه‌های تخصصی به‌کار برده شود. Manuscript profile

پادزیست‌ها از نظر مصرف وسعت جهانی داشته و پس از استفاده به شیوه‌های متفاوتی به منابع آبی راه می‌یابند. وجود مقادیر کم از این ترکیبات در آب و پساب می‌تواند باعث برهم‌زدن نظم دگرگشتی بدن جانداران ساکن در بوم‌سازگان شود. درنتیجه شناسایی و تشخیص مقادیر بسیار کم این ماده از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش، یک حسگر الکتروشیمیایی برپایه بسپار قالب مولکولی و نانولوله‌های کربنی چنددیواره برای شناسایی و اندازه‌گیری پازیست مترونیدازول (MTN) در نمونه‌های حقیقی طراحی و ساخته شد. در طی این بررسی، اثر عوامل متفاوت شامل زمان اقامت حسگر در محلول پیش‌تغلیظ و pH آن بررسی شد. همچنین، تأثیر مقدار بسپار قالب‌مولکولی و مقدار نانولوله‌های کربنی چنددیواره در ساخت حسگر مورد بررسی قرار گرفت. شرایط عملیاتی بهینه برای ساخت حسگر شامل 105/0گرم بسپار قالب‌مولکولی، 0033/0 گرم نانولوله‌های کربنی چنددیواره، pH محلول پیش‌تغلیظ برابر با 0/8 و مدت فرایند پیش‌تغلیظ MTN در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح‌شده با بسپار قالب‌مولکولی برابر با 26 دقیقه تعیین شد. حد تعیین nM 6/55 و گستره خطی 50 تا nM 1200 برای اندازه‌گیری مترونیدازول در سطح الکترود ساخته‌شده به‌دست آمد. الکترود اصلاح‌شده با بسپار قالب‌مولکولی و نانولوله‌های کربنی به صورت موفقیت‌آمیز برای جداسازی و سنجش MTN در نمونه‌های حقیقی مورداستفاده قرار گرفت. Manuscript profile