1024x768Normal0falsefalsefalseEN-USX-NONEAR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman","serif"; mso-bidi-font-family:"B Nazanin";} >زمینه و هدف: گالاکتو اولیگوساکارید(GOS)، پربیوتیکی است که از واکنش آنزیمی لاکتوز حاصل شده و عمدتاً از مولکول­های گلوکز و گالاکتوز تشکیل شده است.هدف از این پژوهش، بررسی اثرات سطوح مختلف گالاکتوالیگوساکارید جیره، بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در ماهی زبرا(Danio rerio) به عنوان مدل آزمایشگاهی می باشد.روش کار: تعداد 420 قطعه ماهی 1/045 میلی­گرم به طور کاملاً تصادفی در چهار تیمار با سه تکرار در آکواریوم­های 60 لیتری توزیع و با چهار جیره آزمایشی حاوی صفر، 5/0، 1 و 2 درصد پربیوتیک به مدت 8 هفته غذا­دهی شدند. در پایان دوره آزمایش فعالیت آنتی­اکسیدان کل ماهی­ها و نیز بیان ژن­های مرتبط با دفاع آنتی اکسیدانی کاتالاز(CAT) و سوپراکسید دیسموتاز(SOD) بررسی گردید.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از سطوح مختلف گالاکتو اولیگوساکارید اثر معنی­داری بر فعالیت آنتی­اکسیدانی کل نداشت(05/0P). هم چنین بررسی بیان ژن­های مورد نظر نیز نشان دهنده کاهش سطح بیان ژن CAT در گروه­های تغذیه شده با سطوح 5/0 و 2 درصد نسبت به گروه شاهد بود(05/0>P). در حالی که بین سطح 1 درصد و گروه شاهد اختلاف معنی­داری وجود ندارد(05/0P). بررسی میزان بیان نسبی ژن SOD نیز نشان دهنده کاهش معنادار بیان این ژن در گروه­های تغذیه شده با سه سطح 5/0، 1 و 2 درصد نسبت به گروه شاهد بود(05/0>P). در حالی که بین این سه سطح با یکدیگر اختلاف معناداری مشاهده نشد(05/0Pنتیجه گیری: با توجه به این نتایج به نظر می­رسد که استفاده از گالاکتو­الیگوساکارید در جیره ماهی زبرا سبب کاهش بیان ژن های مرتبط با دفاع آنتی اکسیدانی ماهی زبرا می شود ولی بر فعالیت آنتی اکسیدانی کل اثری ندارد. Manuscript profile

زمینه و هدف:امروزه نانو فناوری یکی از جدیدترین فناوری‌های بشری بوده که در شاخه‌های مختلفی ازجمله دارو درمانی و مهندسی بافت، مواد بیولوژیکی، و سنسورها کاربرد دارد. با توجه به گسترش روزافزون صنایع و فعالیت کارخانجات نگرانی‌های زیادی در مورد ورود پساب‌های آلوده این مراکز به اکوسیستم‌های آبی به وجود آمده است. مطالعه حال حاضر با هدف بررسی اثرات مواجه با غلظت‌های تحت کشنده نانولوله‌های کربنی چند جداره بر بافت آبشش و پارامترهای خون‌شناسی ماهی کپور معمولی انجام شده است.روش کار:بدین منظور تعداد 150 قطعه بچه ماهی کپورمعمولی با میانگین وزنی 10/212/20 گرم تامین شده و جهت سازگاری با محیط آزمایش به مدت 2 هفته در تانکرهای 120 لیتری نگهداری شدند. پس از طی دوره سازگاری ماهی­ها به مدت چهار روز درمعرض سطوح مختلف نانولوله‌های کربنی چند جداره عامل دار شده(3 تیمار آزمایشی 0، 1، 10 و 32 میلی‌گرم بر لیتر، 1 تیمار کنترل فاقد نانو مواد هر کدام در سه تکرار) قرار داده شدند. در پایان روز چهارم به‌صورت تصادفی از ماهی­های هر تیمار نمونه برداری شده و شاخص های خونی و بافت آبشش از روش بافت شناسی کلاسیک مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها:کاهش معناداری در تعداد گلبول‌های قرمز و هماتوکریت در تیمار 10 میلی­گرم نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی مشاهده شد(05/0>P. محاسبه گلبول سفید کاهش معناداری را در تیمار 10 میلی‌گرم نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی نشان داد(05/0>P. اختلاف معناداری در میزان هموگلوبین، MCVو MCHدر بین تیمارهای مختلف آزمایشی مشاهده نگردید(05/0Pعوارضی هم چون نکروز، تورم سلول­های سنگفرشی، هایپرپلازی، آنوریسم لاملایی و چسبیدن لاملاهای ثانویه مشاهده شد که شدت آن وابسته به غلظت‌های مختلف نانو لوله کربنی چند جداره بود.نتیجه گیری:براساس این نتایج می توان چنین نتیجه گیری کرد که نانولوله‌های کربنی چند جداره اثرات تخریبی بر شاخص­های خونی و بافت آبشش دارند. Manuscript profile

زمینه و هدف: موکوس و ترکیبات آن، اولین خط دفاعی در برابر پاتوژن‌ها و یکی از بخش‌های مهم سیستم ایمنی در ماهیان است. این تحقیق با هدف بررسی اثرات مجزا و تلفیقی پروبیوتیک acidilacticiPediococcus و پربیوتیک Raffinos درجیره غذایی بر شاخص‌های ایمنی موکوس و هیستو مورفولوژی روده در ماهی طلایی(Carassius auratus) انجام گرفت. روش کار:180 قطعه ماهی با میانگین وزنی ۱۸/۰± ۳/۲۶ گرم، پس از ۲ هفته سازگاری با شرایط آزمایشگاه در ۴ تیمار و ۳ تکرار شامل: جیره تجاری(گروه شاهد)، غذای تجاری مکمل شده به P. acidilactici به میزان ۹/۰ گرم بر کیلوگرم(تیمار 2)، غذای حاوی Raffinos به میزان ۱۰ گرم بر کیلوگرم(تیمار 3) و غذای تجاری حاوی ترکیبی از پروبیوتیک و پربیوتیک به میزان ۹/۰ و ۱۰ گرم بر کیلوگرم(تیمار 4) به‌طور تصادفی تقسیم شدند. در پایان دوره آزمایش(60 روز)، سنجش آنزیم لیزوزیم به روش کدورت سنجی با دستگاه اسپکتروفتومتر و ایمونوگلبولین کـل از طریق سنجش میزان پروتئین سرم قبل و بعد از افزودن پلی‌اتیلن گلیکول به نمونه و میزان آنزیم آلکالین فسفاتاز قلیایی موکوس به وسیله کیت‌های شرکت پارس آزمون و با دستگاه اسپکتروفتومتر محاسبه گردید، هم چنین آزمایشات هیستو مورفولوژی روده به روش بافت‌شناسی کلاسیک و رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین انجام شد. یافته‌ها: نتایج حاصل هیچ‌گونه اختلاف معنی‌داری در ارتفاع و قطر ویلی‌ها نشان نداد(۰۵/۰<P). بیشترین میزان فعالیت آنزیم لیزوزیم موکوس، ایمونوگلوبولین، پروتئین محلول و آلکالین فسفاتاز در تیمار سین بیوتیک مشاهده شد با این حال در تیمارهای مختلف این اختلاف معنی‌دار نبود (۰۵/۰P>). نتیجه‌گیری: غذای تجاری غنی‌شده با سین‌بیوتیک موجب بهبود شاخص‌های ایمنی موکوس و هیستو مورفولوژی روده در ماهیان طلایی بود. Manuscript profile

زمینه و هدف: افزایش روز افزون مقاومت های باکتریایی نسبت به آنتی بیوتیک های تجاری، گرایش به استفاده از گیاهان را به منظور تحریک سیستم ایمنی ذاتی افزایش داده است. هدف از این تحقیق ارزیابی اثرات عصاره هیدرو الکلی گیاه آنغوزه(Ferula assafoetida) بر بیان ژن های مرتبط با ایمنی(TNF-alpha و IL-1β) در ماهی گور خری بود. روش کار: بدین منظور ماهیان با میانگین وزنی 01/0±3/0 گرم با غذای حاوی سه سطح مختلف 5/0، 1، و 2 درصد عصاره فرولا و یک گروه شاهد با جیره پایه به مدت 8 هفته تغذیه شدند. در پایان دوره از بافت روده نمونه برداری و RNA از نمونه های روده استخراج و cDNA سنتز گردید، بررسی با روش Real Time PCR و استفاده از آغازگرهای اختصاصی TNF-alpha و IL-1β صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج افزایش میزان بیان ژن هر دو ژن در تیمار تغذیه‌شده با جیره حاوی عصاره آنغوزه در سطح 2% را نشان داد که این افزایش ازنظر آماری در ژن TNF-alpha با تیمارهای 5/0% و 1% معنی دار بود(05/0P<). در بررسی بیان ژن IL-1β، هرچند در تیمار ازنظر آماری اختلاف معنی داری بین تیمارهای تغذیه شده با آنغوزه مشاهده نشد(05/0P>)، اما تیمار تغذیه‌شده با جیره حاوی 2% عصاره آنغوزه میزان بیان بالاتری را نشان داد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به نظر می رسد استفاده از عصاره هیدرو الکلی گیاهی آنغوزه می تواند به‌واسطه افزایش بیان نسبی سایتوکین های التهابی به بهبود وضعیت ایمنی در ماهی گور خری کمک نماید. Manuscript profile