نشریه علمی میکروبیولوژی دامپزشکی
,
Issue1,Year,
Winter
1397
مطالعه حاضر باهدف بررسی تأثیر سطوح مختلفپری بیوتیک دیواره سلولی مخمر Saccharomyces cerevisiae بر برخی از شاخصهای خونشناختی و آنزیمهای کبدی بچه ماهیان انگشت قد کپور معمولی (Cyprinus carpio) انجام شد. بدین منظور تعداد 600 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 85/0& More
مطالعه حاضر باهدف بررسی تأثیر سطوح مختلفپری بیوتیک دیواره سلولی مخمر Saccharomyces cerevisiae بر برخی از شاخصهای خونشناختی و آنزیمهای کبدی بچه ماهیان انگشت قد کپور معمولی (Cyprinus carpio) انجام شد. بدین منظور تعداد 600 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 85/0±1/5 گرم تهیه و پس از انتقال به آزمایشگاه با گذراندن یک دوره یکهفتهای جهت سازگاری با شرایط جدید، بهطور تصادفی در 12 مخزن پلیاتیلنی با تراکم 50 قطعه بچه ماهی در هر تیمار توزیع و طی مدت 60 روز، در قالب چهار جیره آزمایشی حاوی سطوح صفر (شاهد)، (F1) 4/0، (F2) 8/0 و (F3) 2/1 گرم پری بیوتیک در هر کیلوگرم جیره غذایی بهطور جداگانه در چهار تیمار هرکدام با سه تکرار تغذیه شدند. در انتهای دوره، مقایسه آماری نتایج بهدستآمده از نمونههای خون جمعآوریشده از ۱۵ عدد ماهی بهظاهر سالم (با میانگین وزنی 3/1±۲۵) موجود در هر مخزن به روش خونگیری از ساقه دمی نشان داد، با اینکه پری بیوتیک دیواره سلولی مخمر تأثیری در تعداد مونوسیت، لنفوسیت و حجم متوسط گلبولی نداشت (05/0p>)، اما باعث ایجاد اختلاف معنیدار در تعداد گلبولهای سفید، گلبولهای قرمز، میزان هموگلوبین، درصد هماتوکریت، میزان متوسط هموگلوبین گلبولی، غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی قرمز و تعداد نوتروفیل در نمونههای خون بچه ماهیان انگشت قد کپور معمولی در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0p<)؛ همچنین بررسی آنزیمهای کبدی نیز اختلاف معنیداری در میزان فعالیت آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز در تیمارهای حاوی پری بیوتیک در مقایسه با تیمار شاهد نشان داد (05/0p<)، درحالیکه تجزیه و تحلیلهای آماری هیچگونه تأثیر معنیداری بین مقادیر آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در تیمارهای آزمایشی و تیمار شاهد نشان ندادند (05/0p>). بر اساس این نتایج میتوان این چنین بیان نمود که استفاده از پربیوتیک دیواره سلولی مخمر S. cerevisiae در جیرههای غذایی بچه ماهیان انگشت قد کپور معمولی دارای عملکردهای متفاوتی بر شاخصهای خونشناختی بوده و احتمالاً دارای اثرات تقویتکننده سیستم ایمنی غیراختصاصی در اینگونه میباشد.
Manuscript profile
زمینه و هدف:با توجه به رشد روزافزون صنعت آبزیپروری در جوامع بشری نیاز به بهبود مقاومت در برابر بیماریها، افزایش کارایی تغذیه و ارتقاء پارامترهای رشد در گونههای مختلف ماهیان پرورشی بهعنوان یک ضرورت شناخته میشود. استفاده از مکملهای غذایی از قبیل پربیوتیک ها معمولاً More
زمینه و هدف:با توجه به رشد روزافزون صنعت آبزیپروری در جوامع بشری نیاز به بهبود مقاومت در برابر بیماریها، افزایش کارایی تغذیه و ارتقاء پارامترهای رشد در گونههای مختلف ماهیان پرورشی بهعنوان یک ضرورت شناخته میشود. استفاده از مکملهای غذایی از قبیل پربیوتیک ها معمولاً باعث تقویت سیستم ایمنی و بهبود کارایی غذا و وضعیت رشد میگردد. هدف از این پژوهشتأثیر پربیوتیک ایمکس بر عملکردهای رشد، کارایی تغذیهو برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون بچه ماهیان انگشت قد کپور معمولی است.روش کار:بدین منظور تعداد 600 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 85/01/5 گرم به صورت تصادفی در چهار تیمار آزمایشی حاوی سطوح صفر(شاهد)، 4/0، 8/0 و 2/1 گرم پربیوتیک در هر کیلوگرم جیره غذایی هرکدام با سه تکرار با تراکم 3-2 قطعه بچه ماهی در هر لیتر در 12 مخزن مدور از جنس پلیاتیلن تقسیم شدند.سنجش پارامترهای رشدکارایی تغذیه و شاخصهای بیوشیمیایی سرم خوناندازه گیری گردید.یافته ها:نتایج بهدستآمده در پایان دوره آزمایش نشان داد که بچه ماهیان تغذیهشده با سطح 8/0 گرم پربیوتیک بهطور معنیداری از عملکردهای بهتری در پارامترهای رشد و تغذیه در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی و شاهد برخوردار بودند(05/0p). اختلاف معنیداری در میزان پروتئین تام، ASTو فعالیت ویژه این آنزیم در تیمارهای تحت بررسی مشاهده نشد(05/0p>) اما مقادیر گلوکز، کورتیزول، ALTALPو فعالیت ویژه این آنزیمها در تیمارهای حاوی پربیوتیک در مقایسه با تیمار شاهد اختلاف معنیداری نشان دادند(05/0pنتیجهگیری:تیمار پربیوتیک ایمکس اثراتمثبتیبرعملکردهای رشد، تغذیه و پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون بچه ماهیان کپور معمولی داشته و باعث تقویت سیستم ایمنی غیراختصاصی آنهامی گردد.
Manuscript profile
New Technologies in Aquaculture Development
,
Issue1,Year,
Summer
2023
مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر پربیوتیک (ای- مکس اولترا و سلماناکس) تلیقح شده به سیستم بیوفلاک بر کیفیت آب و کارایی رشد و تغذیه ماهی کپور معمولی انجام شد. در یک طرح آزمایشی کاملاً تصادفی 300 قطعه ماهی انگشت قد (70/0±09/4 گرم) در 15 مخزن 32 لیتری بهمدت 40 روز توز More
مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر پربیوتیک (ای- مکس اولترا و سلماناکس) تلیقح شده به سیستم بیوفلاک بر کیفیت آب و کارایی رشد و تغذیه ماهی کپور معمولی انجام شد. در یک طرح آزمایشی کاملاً تصادفی 300 قطعه ماهی انگشت قد (70/0±09/4 گرم) در 15 مخزن 32 لیتری بهمدت 40 روز توزیع شدند. دو سطح پربیوتیک شامل 0 (T0)، 1/0 و 2/0 میلی لیتر ای مکس (T1 و T2)، 1/0 و 2/0 میلی لیتر سلماناکس (T1 و T2) و یک تیمار شاهد استفاده شد. پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب در ۴ مرحله (روزهای 10، 20، 30 و 40 آزمایش) مورد بررسی قرار گرفتند. غلظت آمونیاک بین تیمارهای آزمایشی تفاوت آماری داشت که در پایان آزمایش مقدار آن کاهش یافت. عملکرد رشد و تغذیه ماهی در تیمارهای بیوفلاک به طور معنی داری بهتر از تیمار شاهد بود. بطورکلی نتایج نشان داد که بکارگیری پربیوتیک ای- مکس اولترا و سلماناکس در محیط بیوفلاک می تواند باعث بهبود کیفیت آب و عملکرد رشد ماهی کپور معولی شود.
Manuscript profile
Sanad
Sanad is a platform for managing Azad University publications