هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی برازش مدل رابطه بین دینداری و تعالی پس از ضربه با نقش میانجی خلاقیت و سبک تفکر در جانبازان بود..روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونۀ مورد مطالعه 362 جانباز بود که به روش تصادفی ساده از جانبازان (25 تا70 درصد) بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان های استان تهران در سال (1399) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تعالی پس از ضربه تدسچی و کالهون (2011)، دینداری آلپورت و راس(1950)، خلاقیت تورنس (1966) و سبک تفکر استرنبرگ و واگنر (1979) استفاده شد.. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر و نرم افزار SPSS25 و Amos24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایح تحلیل مسیر نشان داد که دینداری بر سبک تفکر، خلاقیت و تعالی پس از ضربه؛ سبک تفکر بر خلاقیت؛ خلاقیت و سبک تفکر بر تعالی پس از ضربه اثرات مستقیم و معنادار داشته است.. همچنین دینداری از طریق نقش واسطه ای خلاقیت، اثر غیر مستقیم مثبت و معناداری بر تعالی پس از ضربه جانبازان دارد.نتیجه گیری: دینداری به همراه خلاقیت بر تعالی پس از ضربه در افراد مبتلا به تروما تأثیر زیادی دارد. به عبارتی، افرادی که از دینداری بالاتری برخوردارند، دینداری بر خلاقیت آنها تاثیر می گذارد و این افراد برای بازگشت به شرایط ایده‌آل، به کمک توانایی‌ها و امکانات خود به بازسازی ذهنی و روانی اقدام می‌نمایند؛ بنابراین تعالی پس از ضربه قابل پیش بینی است.واژه های کلیدی: تروما، تعالی پس از ضربه، دین داری، خلاقیت، سبک تفکر. Manuscript profile

خانواده ‌به ‌عنوان ‌اساسی‌ترین ‌نهاد ‌اجتماعی، ‌در ‌طول ‌تاریخ ‌بشری ‌بر ‌اثر ‌عوامل ‌گوناگون ‌دست‌خوش ‌تغییر ‌شده ‌است ‌که ‌یکی ‌از ‌این ‌عوامل ‌اشتغال ‌زنان ‌و ‌تاثیر ‌آن ‌در ‌تربیت ‌فرزندان ‌است. ‌هدف ‌پژوهش ‌حاضر ‌بررسی ‌مقایسه‌ای ‌مسؤولیت‌پذیری ‌و ‌انگیزه ‌پیشرفت ‌در ‌نوجوانان(پسر ‌و ‌دختر) ‌با ‌مادران ‌شاغل ‌و ‌خانه‌دار ‌بود. ‌روش ‌تحقیق ‌علی ‌ـ ‌مقایسه‌ای ‌و ‌جامعه ‌آماری ‌شامل ‌کلیه ‌دانش‌آموزان ‌پایه ‌نهم ‌شهرستان ‌قم، ‌در ‌سال ‌تحصیلی95ـ ‌94 ‌بود ‌که ‌تعداد ‌372 ‌نفر ‌از ‌آنها ‌(186 ‌دانش‌آموز ‌با ‌مادر ‌شاغل ‌و ‌186 ‌دانش ‌آموز ‌با ‌مادر ‌خانه‌دار،186 ‌دختر ‌و ‌186 ‌پسر) ‌با ‌روش ‌نمونه‌گیری ‌تصادفی ‌طبقه‌ای ‌به ‌عنوان ‌نمونه ‌انتخاب ‌شدند. ‌ابزار ‌گرداوری ‌اطلاعات ‌در ‌این ‌پژوهش ‌پرسشنامه ‌مسؤولیت‌پذیری ‌نوجوانان ‌کرمی ‌و ‌نعمتی ‌و ‌انگیزه ‌پیشرفت ‌هرمنس ‌بود. ‌برای ‌تحلیل ‌داده‌ها ‌از ‌روش ‌توصیفی(میانگین ‌و ‌انحراف ‌معیار)وآزمون ‌مانوا ‌و ‌آزمون ‌تی ‌مستقل ‌استفاده ‌شد. ‌یافته‌ها ‌نشان ‌دادند ‌که ‌میانگین ‌نمره ‌کلی ‌مسؤولیت ‌پذیری ‌در ‌نوجوانان ‌با ‌مادران ‌خانه ‌دار ‌بیشتر ‌از ‌شاغل ‌است ‌و ‌این ‌تفاوت ‌معنادار ‌است(P<0.05). ‌اما ‌در ‌مقایسه ‌انگیزش ‌پیشرفت، ‌این ‌تفاوت ‌معنی ‌دار ‌نیست. ‌ضمنا ‌در ‌مقایسه ‌مسؤولیت ‌پذیری ‌دختران ‌و ‌پسران، ‌تفاوت ‌در ‌خرده ‌مقیاس ‌امانتداری ‌معنادار ‌بود(( ‌P<0.001 ‌که ‌حاکی ‌از ‌بالاتر ‌بودن ‌میانگین ‌امانتداری ‌در ‌پسران ‌نسبت ‌به ‌دختران ‌است. ‌از ‌لحاظ ‌انگیزش ‌پیشرفت ‌تحصیلی ‌نیز، ‌این ‌تفاوت ‌معنادار ‌بود(P<0.01) ‌و ‌میانگین ‌نمره ‌انگیزش ‌پیشرفت ‌تحصیلی ‌در ‌دختران ‌بیشتر ‌از ‌پسران ‌بود. ‌بنابراین ‌اشتغال ‌مادران ‌بر ‌محیط ‌خانواده ‌خصوصا ‌بر ‌مسؤولیت‌پذیری ‌و ‌انگیزه ‌پیشرفت ‌فرزندانشان ‌تاثیر‌گذار ‌است ‌و ‌با ‌توجه ‌به ‌جنسیت ‌نیز ‌در ‌مورد ‌این ‌متغیرها ‌تفاوت ‌وجود ‌دارد. Manuscript profile