The increased number of restatements in recent years has increased the wor-ries about the quality of financial reporting among the beneficiary groups. The pres-ence of prior period adjustments and, subsequently, the financial restatements have a negative impact on the relatedness and reliability of the financial state-ments. The present study is aimed to present an appropriate criterion for predict-ing the financial restatements based on the Beneish model and its indices in companies admitted to the Tehran Stock & Exchange between 2009 and 2020. For this purpose, a total of 265 companies were selected considering the limitations. Also, the model estimation was per-formed using Beneish's primary model, a meta-heuristic neural network model, and optimization through genetic programming. As indicated by the obtained results based on the confusion matrix, the efficiency of the pro-posed model derived from the enhanced Beneish model with a genetic algo-rithm(S – 𝑆𝑐𝑜𝑟𝑒) had a total prediction accuracy of 73.21%, which was the highest prediction power compared to the Beneish Model . Manuscript profile

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر اعتماد به نفس بیش از حد مدیریت بر دستکاری سود و ورشکستگی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1391-1395 می‌پردازد. در این پژوهش اعتماد بیش از حد مدیریت بر اساس دو شاخصِ سود پیش‌بینی شده و مخارج سرمایه-ای اندازه‌گیری شده است. نتایج آزمون‌های آماری پژوهش بیانگر آن است بیش‌اعتمادی مدیریت بر ورشکستگی شرکت‌ها تاثیر نداشته، اما بر دستکاری سود اثرگذار است. در واقع نتایج نشان می‌دهند که ورشکستگی شرکت‌ها، مستقل از میزانِ اعتماد به نفس بیش از حد مدیریت بر اساس معیار سود پیش‌بینی شده و مخارج سرمایه‌ای است.اما با توجه به مثبت و معنی‌دار بودن تأثیر اعتماد به نفس بیش از حد مدیریت بر اساس شاخص سود پیش‌بینی شده و مخارج سرمایه‌ای بر دستکاری سود شرکت‌ها، این فرضیه پژوهش مورد تأیید واقع می‌شود.ما با توجه به مثبت و معنی‌دار بودن تأثیر اعتماد به نفس بیش از حد مدیریت بر اساس شاخص سود پیش‌بینی شده و مخارج سرمایه‌ای بر دستکاری سود شرکت‌ها، این فرضیه پژوهش مورد تأیید واقع می‌شود. Manuscript profile

سرمایه گذاران در تصمی مگیری های خود درباره سرمایه گذاری ها یشان به عوامل کلان اقتصادی توجه می کنند. این خود حاکی از آن است که آنها درصدد کاهش ریسک سرمایه گذاری (ریسک سیستماتیک) به منظورکسب بازده مورد انتظارشان هستند. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر بازدهی سها مبر متغیرهای 1385 با کلان اقتصادی (تابع تقاضای بازار کار) در شرک تهای پذیرفته شده در ایران طی سا لهای 1390 استفاده از الگوی پویای تقاضای نیروی کار (به منظور در نظرگرفتن اثرهای انعطاف پذیری بازارکار)، آزمونلیمر (برای آزمون بکارگیری مدل با داده های تلفیق شده در برابر مدل اثر ثابت) و روش داده های تلفیقی (برای برآورد الگو) است. بر این اساس، سوال اصلی پژوهش این است که آیا بازدهی سهام بر تابع تقاضای بازار کار در ایران تأثیر می گذارد؟ برای پاسخ به سوال ابتدا تابع تقاضای بازار کار تصریح و سپس از روش دادههای تلفیقی برآورد گردید. در پژوهش حاضر به منظور در نظر گرفتن اثرهای انعطا فپذیری بازار کار از الگوی پویای تقاضای نیروی کار استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داده است که بین بازدهی سهامو تقاضای بازار کار رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد این مسئله بیانگر این است که بازدهی سهام دربورس اوراق بهادار با توجه به اینکه ساختار شرک تهای بورسی به گونه ای است که بیشتر سیستم تولیدی سرمایه بر دارند تا کاربر، این باعث افزایش سطح تقاضای کار یا نیروی کار در کشور می شود. بنابراین توسعه بازار سرمایه عاملی برای ایجاد اشتغال در بازار کار میشود هر چند ضریب بدست آمده در مدل بیانگر این است که به نسبت سطح بیکاری این تأثیر ناچیز است. Manuscript profile