یکی از سیستم‌های مقاوم باربر جانبی که به وفور در ساختمان‌های کوتاه تا متوسط استفاده می‌شود سیستم قاب فولادی ساده با مهاربند می‌باشد. در این سیستم سازه‌ای، بدلیل محدویت‌های معماری و سازه‌ای یا نظر طراح، آرایش بادبندی‌ها در ارتفاع می‌تواند شکل‌های مختلفی داشته باشد. اما فرم چیدمان بادبندی، عملکرد لرزه‌ای سیستم سازه‌ای و کارکرد تک به تک المان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این مطالعه به بررسی تأثیر شکل آرایش بادبندی در ارتفاع بر ظرفیت فروریزش و منحنی‌های شکنندگی فروریزش قابهای ساده فولادی با مهاربند همگرا پرداخته می‌شود. برای انجام این کار، نمونه‌هایی از این سیستم سازه‌ای با دو تراز ارتفاعی 4 و 8 طبقه و 6 فرم مختلف از چیدمان بادبندی، در نرم‌افزار PERFORM-3D مدلسازی شده و تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی افزایشی (IDA) قرار می‌گیرد. سپس ظرفیت فروریزش مدل‌های سازه‌ای و شاخص عدم قطعیت محاسبه شده و منحنی‌های شکنندگی فروریزش استخراج می‌گردند. نتایج نشان می‌دهند با تغییر در فرم چیدمان بادبندی می‌توان بدون آنکه سختی جانبی و پریود اصلی سیستم سازه‌ای چندان تحت تأثیر قرار بگیرد، شتاب فروریزش سازه را افزایش و احتمال فروریزش را به ازای زلزله‌های شدید کاهش داد. Manuscript profile

در سال های اخیر ایده ی استفاده از مصالح با دوام، دارای قابلیت جذب انرژی و شکل پذیری بالا در مهندسی سازه پر رنگ تر شده است. از جمله ی این نوع مصالح آلیاژهای حافظه دار شکلی هستند که در شرایط مختلف از خود خواص فیزیکی از پیش تعریف شده ای نشان می دهند. این مواد تحت سیکل های بارگذاری و باربرداری حتی پس از گذشتن از ناحیه ی تسلیم از خود کرنش پسماند ناچیزی نشان می دهند و در واقع در سازه نیروهای بازسازی کننده ای ایجاد می کنند. در مطالعه ی حاضر به بررسی تأثیر آلیاژهای حافظه دار شکلی در استهلاک انرژی و کاهش دامنه ارتعاش قاب فولادی چند طبقه پرداخته می شود و برای انجام این کار از میلگردهای آلیاژ حافظه دار شکلی در وسط المان قطری مهاربند استفاده شده است. نرم‌افزار مورد استفاده در این پژوهش نرم افزار ABAQUS می باشد. جهت اعتبارسنجی مدل ها، در ابتدا قاب دو طبقه مهاربندی مجهز به آلیاژ حافظه دار شکلی که در مطالعات آزمایشگاهی هان و همکاران در سال 2003 استفاده شده بود، در نرم افزار، مدل سازی و تحلیل شد. نتایج تطابق قابل قبول پاسخ های بدست آمده از دو روش آزمایشگاهی و تحلیلی را نشان می دهد. جهت بررسی تأثیر ارتفاع برعملکرد لرزه ای سازه های مجهز به این نوع از میراگرها، ساختمان های مورد مطالعه به 3 و12 طبقه افزایش یافت و روی مدل ها، تحلیل های رفت و برگشتی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی تحت شتاب نگاشت زلزله طبس انجام گرفت. نتایج بررسی ها نشان می دهد استفاده از این نوع میراگرها باعث تسریع در استهلاک انرژی و کاهش چشمگیر در دامنه ارتعاش و برش پایه می شود بطوریکه در حضورآلیاژ حافظه دار شکلی در ساختمان 3 طبقه، قابلیت جذب واستهلاک انرژی سیستم سازه ای 5/2 برابر و سختی اولیه سیستم سازه ای 2 برابر حالت اولیه می باشد. همچنین با افزایش ارتفاع، اثر بخشی آن در کنترل پاسخ لرزه ای سازه بین 10 تا 15 درصد کاهش می یابد. Manuscript profile

شماری از ساختمان ها بدلایلی چون شرایط زمین و طراحی معماری، دارای نامنظمی سیستم های غیرموازی هستند که در دسته نامنظمی در پلان قرار می گیرد؛ اما آیین نامه ها حدودی را بعنوان میزان انحراف اجزای قائم باربر جانبی از امتداد محورهای متعامد ساختمان برای این نوع نامنظمی ها مشخص نکرده اند. از سویی دیگر سیستم قاب ساختمانی با مهاربند یکی از سیستم های رایج برای ساختمان های کوتاه تا میان مرتبه به شمار می رود. در این پژوهش به بررسی تأثیر نامنظمی سیستم های غیرموازی بر عملکرد لرزه ای سیستم قاب ساختمانی فولادی با مهاربندی همگرای ویژه پرداخته شد. برای انجام این مطالعه، سازه های فولادی با تعداد طبقات 3، 6 و 9 انتخاب شدند و علاوه بر حالت منظم، نامنظمی سیستم های غیرموازی با زوایای مختلف نسبت به امتداد محورهای متعامد از 1 تا 5 درجه (5/0 متر تا 2 متر انحراف در طول دهانه) منظور شد. ابتدا ساختمان ها طبق آیین نامه طراحی ساختمان های ایران در برابر زلزله و آیین نامه طراحی ساختمان های فولادی ایران طراحی شدند. در ادامه برای ارزیابی تأثیر نامنظمی بر عملکرد لرزه ای ساختمان های مورد مطالعه، تحلیل استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی برای مدل های انتخابی با استفاده از نرم افزار PERFORM-3D انجام شد و شاخص های عملکرد لرزه ای سازه ها بررسی شدند. نتایج نشان داد که با افزایش نامنظمی، سختی، مقاومت، شکل پذیری و توانایی استهلاک انرژی سازه کاهش پیدا می کند درصورتیکه تغییرمکان نسبی طبقات افزایش می یابد. Manuscript profile

فولاد کاربرد وسیعی در صنعت ساختمان دارد و یکی از اتصالات متعارف فولاد، اتصال جوشی است. کیفیت جوش باید با شرایط مندرج در استاندارد مورد استفاده و با قرارداد منطبق باشد. در صورتی‌که این موارد احراز نگردد باید اقدامات اصلاحی بر اساس استاندارد انجام گیرد. پس از اجرای اقدامات اصلاحی قطعه باید مجدداً تحت بازرسی، آزمون و کنترل کیفی قرار بگیرد و با شرایط مورد نیاز مطابقت داده شود و شرایط و علل ایجاد عیب باید بدرستی بررسی و رفع گردد. رفع عیوب جوش های غیر قابل قبول بعنوان تعمیرات جوش نامیده می شود. در این تحقیق تأثیر تکرار عملیات جوشکاری تعمیری بر خواص کششی قطعه در ناحیه اتصال مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور چهار نمونه (نمونه بدون تعمیر، یکبار تعمیر، دو بار تعمیر و سه بار تعمیر) با ضخامتهای 10 میلیمتر و 20 میلیمتر، بصورت شیاری یکطرفه ( vشکل) جوشکاری شدند و ارزیابی مقاومت در برابر کشش انجام شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که برای نمونه های به ضخامت 10 و 20 میلیمتر، مقدار میانگین تنش های تسلیم و تنش های نهایی در حالت سه بار تعمیر نسبت به حالت بدون تعمیر افزایش می یابند. همچنین گسیختگی حاصل از کشش نمونه ها اغلب در خارج از منطقه متأثر از حرارت رخ می دهد و استحکام کششی فولاد نرمه(37St) با انجام سه بار تکرار تعمیر در نواحی جوشکاری شده، قابل پذیرش می باشد. Manuscript profile