در سازه‌های دارای بادبند یکی از مسئله‌های مهم سختی زیاد مربوط به وجود بادبند در قابها می‌باشد که برای بهبود عملکرد لرزه‌ای بهتر است تا اندازه‌ای این سختی کاهش یابد. اگر بادبند با سختی زیاد همراه باشد، هنگام وقوع زلزله نمی‌تواند وظیفه مستهلک نمودن انرژی را بخوبی انجام دهد وتمام انرژی جذب سازه می‌شود در نتیجه باید به دنبال راهکار بهتری باشیم تا بتوانیم سازه را تا حدی همراه حرکات زلزله نموده وکارایی آن را برای استهلاک انرژی بالا ببریم. برای اینکار سعی شده تا یک راهکار مورد ارزیابی قرار گیرد و آن، استفاده از یک رینگ سربی و لاستیکی در اتصال پیچ و مهره بادبند به صفحه‌های اطراف آن و مقایسه تاثیرات آنها بر قاب فولادی دارای بادبند ضربدری می‌باشد. قاب مورد مطالعه توسط نرم‌افزار المان محدود(Abaqus/6.13) تحت سه رکورد زلزله‌های بم، کوپه و سن فرناندو تحلیل دینامیکی شده و سپس با وجود رینگ لاستیکی و سربی و بدون وجود رینگ، مقادیر برش پایه، جابجایی نسبی و انرژی داخلی سازه بررسی شده است. نتایج نشان می‌‎دهد که حداکثر برش پایه و میزان جذب انرژی در قاب دارای رینگ لاستیکی کاهش یافته است. Manuscript profile