زمینه و هدف : آلودگی‌های زیست‎محیطی، محصول فرعی و ناخواسته فعالیت‌های صنعتی مختلف است که باعث شده محیط‎زیست بیش‌تر از پیش در معرض تهدید قرار گیرد. از طرفی، با توجه به رشد جمعیت و بالا رفتن مصرف سالانه برق کشور ضرورت احداث و ساخت نیروگاه‎های جدید الزامی است. نوع نیروگاه‎ها بر اساس طیف گسترده‎ای از معیارها اولویت‌بندی می‌شوند. در این تحقیق، با در نظر گرفتن شاخص‎های مختلف زیست‎محیطی، اقتصادی و اجتماعی به تعیین اولویت نیروگاه‌های بادی کهک به عنوان بزرگ‌ترین نیروگاه بادی کشور و نیروگاه سیکل ترکیبی پاکدشت به عنوان بزرگ‌ترین نیروگاه سیکل ترکیبی کشور پرداخته شده است.روش بررسی: در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی(AHP) برای وزن‎دهی معیارها و همچنین برای تعیین ارجحیت انتخاب نیروگاه از فرآیندTOPSIS استفاده شده است. بدین منظـور روش ترکیبـی (AHPTOPSIS) مـورد اسـتفاده قرار گرفت. این دو روش از جمله مهم‌ترین و پرکاربردترین روش‌های تصمیم‌گیری محسوب می‌شوند و انتظار می‌رود که ترکیب آن‌ها بتواند نتایج بهینه‌ای ارائه دهد. یافته‌ها : در میان 5 معیار اصلی زیست‌محیطی که خبرگان اوزان هریک را تعیین کردند شاخص آب با وزن (451/0) در رتبه اول، هوا با وزن (234/0) در رتبه دوم، شاخص مربوط به پیامدهای اقتصادی- اجتماعی با بردار ویژه (120/0) در رتبه سوم، خاک با بردار ویژه (114/0) در رتبه چهارم و همچنین، سایر اثرات زیست‎محیطی( به جز آب، هوا، خاک) با توجه به وزن به دست آمده از محاسبات با مقدار (081/0) در رتبه پنجم قرار گرفته‌اند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که نیروگاه بادی به دلایل مختلفی مانند: نیاز نداشتن به سوخت‌های فسیلی، آلودگی‌های کمتر زیست‌محیطی و پایداری بیشتر، مناسب‌تر از نیروگاه سیکل ترکیبی است. Manuscript profile

زمینه و هدف: تحقیق‌ کاربردی حاضر با بررسی شاخص‌های آموزش محیط زیست در سازمانهای مردم نهاد زیست محیطی، بنا دارد با استناد به مطالعات آماری، وضع موجود‌ این سازمان ها را مورد بررسی و مداقه قرار دهد و با استفاده از نتایج بدست آمده علل عقب افتادگی ‌این سازمان ها از آموزش مؤثر محیط زیست به جوامع هدف و مخاطبین را مشخص کند تا خلأهای موجود بین‌ این سازمان‌ها و نهاد دولت و علل عدم اقبال عمومی به سمن ها، شناخته شده و رفع شوند.روش بررسی: آموزش محیط زیست و NGOs از متغیرهای مورد بررسی هستند. به منظور گردآوری داده‌ها،‌ یک پرسش نامه‌ی محقق ساخته جهت دریافت اطلاعات از فعالیت‌های آموزشی سمن‌ها و پرسش نامه‌ی دیگری جهت دریافت نظرات فرهیختگان امر آموزش محیط زیست و سمن‌های محیط زیستی طراحی شد. جامعه‌ی آماری پژوهش، تعداد 760 سمن محیط زیستی بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی از تعداد 125 سمن به عنوان نمونه، درخواست شد پرسش نامه‌ی مربوطه را تکمیل کنند و تعداد 26 نفر از کارشناسان آشنا با عملکرد سمن‌های محیط زیستی نیز، نسبت به تکمیل پرسش نامه‌ی فرهیختگان مبادرت ورزیدند. در ادامه با توجه به روابط دو متغیره، روابط چند متغیره و رگرسیونی نسبت به تحلیل داده‌ها اقدام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که فرضیه‌ی احتمالا وضع آموزش محیط زیست سمن‌ها نمی‌تواند تمامی آموزش‌های مورد نیاز شهروندان جهت حفاظت از محیط زیست را برطرف کند، با سطح معنی داری 000/0 به اثبات رسید. وضع موجود کیفیت آموزش محیط زیستی ارایه شده توسط سمن‌ها، با سطح معنی داری 000/0 نیاز به بازنگری دارد. شناسایی و تعیین شاخص‌های ارزیابی، موجب ارتقاءکیفیت آموزش محیط زیستی سمن‌ها خواهد شد.بحث و نتیجه گیری :با توجه به نتایج به دست آمده از شاخص های مورد بررسی در این مطالعه، کیفیت و کمیت آموزش های ارایه شده توسط سمن های محیط زیستی، متوسط رو به بالا بوده لیکن همچنان رافع نقص و کمبود آگاهی و اطلاعات محیط زیستی شهروندان نیست. همچنین تعیین شاخص های ارزیابی و رتبه بندی سمن های محیط زیستی، سبب افزایش کیفیت آموزش های محیط زیستی ارایه شده به شهروندان می شود. Manuscript profile

زمینه و هدف: سازمان مدیریت پسماند همواره به دنبال آموزش شهروندان به‌منظور ترویج فرهنگ تفکیک زباله از مبدأ است و به همین منظور با تدوین برنامه‌های آموزشی مدون، نسبت به آموزش مدیریت پسماند در بین عموم شهروندان اقدام می‌نماید. این مهم از طریق آموزشگران مدیریت پسماند شهرداری صورت می‌گیرد. لیکن سؤالی که در این تحقیق مطرح است، این است که آموزشگران سازمان مدیریت پسماند شهرداری در انجام وظایف محوله خویش با چه چالش‌هایی روبرو هستند. چراکه معظلات و چالش‌های شغلی به‌عنوان عواملبازدارنده در اثربخشی آموزش‌ها قلمداد می‌شوند. روش بررسی: این تحقیق بر پایه پرسش نامه آکفیلت و کوت صورت گرفته است که در آن 172 آموزش گر شاغل در سازمان مدیریت پسماند شهرداری، پاسخ‌های خود را به 5 سؤال مطروحه در طیف لیکرت ارایه نمودند. یافته ها: بررسی چالش‌های شغلی نشان داد که سازمان محل اشتغال، فرصت‌های لازم و کافی برای یادگیری و رشد حرفه‌ای فراهم نکرده است و درعین‌حال 59 درصد آموزشگران اعتقاد داشته‌اند که سازمان، زمینه لازم برای ترغیب به یادگیری و رشد شغلی بیش تر را فراهم نمی‌کند. لیکن، آموزشگران در سطوح سنی 20-25 و بیش از 35 سال بیش از سایرین به دنبال فرصت‌هایی برای رشد حرفه‌ای هستند، و با افزایش سابقه خدمت، افراد رغبت کم‌تری برای استفاده از فرصت‌های رشد حرفه‌ای دارند. بحث و نتیجه گیری: نتیجه تحقیق نشان داد که تأثیر عوامل سازمانی پیشرفت، بیش از عوامل فردی است. یعنی افراد معتقد هستند که بیش از آن‌که خود برای پیشرفت و رشد حرفه ای تلاش کنند، سازمان باید این امکان را برای آنان فراهم نماید. ضریب رگرسیون محاسبه‌شده برای سنجه‌های رشد حرفه‌ای نشان داد که بخش‌های مختلفی بر فرآیند رشد حرفه‌ای اثرگذار هستند. Manuscript profile