احزاب سیاسی به عنوان یک مساله نوپدید و مولود دوران جدید غرب هستند.در ارتباط با نسبت این پدیده با اندیشه سیاسی اسلام، دیدگاههای مختلفی از موافقت تا مخالفت وجود دارد. مقاله حاضر بر آن است تا مساله تحزب را به نهج البلاغه عرضه کند. برای این منظور در ابتدا مساله پژوهش به دقت مورد واکاوی قرار می گیرد و تعریفی از حزب ارائه می شود. در گام بعدی بر اساس فهم اجمالی از حزب از سویی و اندیشه سیاسی در نهج البلاغه از سوی دیگر تلاش می شود تا گزاره ها و به عبارتی نصوص موجود در نهج البلاغه که می تواند مرتبط با حزب باشد استخراج گردد و در انتها با ترکیب و تحلیل این گزاره ها، فهم نویسنده از جایگاه احزاب در نظام امامت- امت بر اساس نهج البلاغه ارائه گردد. جمع بندی نشان می دهد که از منظر نهج البلاغه، کلیت حزب مورد پذیرش می باشد و می تواند با مراقبت و فرهنگ سازی، منافع حاصل از حزب در خدمت نظام اسلامی قرار گیرد. Manuscript profile