این مطالعه باهدف بررسی ویژگی‌های منحصربه‌فرد زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات غذایی، به بررسی تأثیر یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات غذایی؛ متشکل از یکپارچگی داخلی، ‌تأمین‌کننده و مشتری، به کیفیت محصولات غذایی و قابلیت نوآوری محصول می‌پردازد. مدیران باید اهمیت یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده و مشتری را -هنگام پاسخ به ریسک زنجیرۀ‌‌تأمین و عدم‌قطعیت‌ شرکت- درک کنند. داده‌ها از ۱۶۸ مدیر فعال در صنایع‌غذایی استان تهران جمع‌آوری‌ شده است. برای تحلیل داده‌ها از ابزار حداقل مربعات جزئی ‌(SmartPLS 3.0) -با استفاده از تکنیک مدل‌سازی معادلات ساختاری ‌(SEM)- استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که یک رابطۀ قوی بین عدم‌قطعیت و ادغام زنجیرۀ‌‌تأمین؛ شامل مشتری، ‌تأمین‌کننده و ادغام داخلی وجود دارد. یافته‌ها نشان می‌دهد که یکپارچه‌سازی مشتری و یکپارچه‌سازی ‌تأمین‌کننده، عوامل حیاتی برای بهبود کیفیت محصول -در زمینۀ زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات‌غذایی- هستند؛ نتایج را می‌توان به نقش ‌برجستۀ روابط و تماس با مشتری در توسعۀ قابلیت‌های نوآوری در محصولات تولیدی- که توسط برخی تحقیقات قبلی در نظر گرفته شده است- مرتبط دانست. علاوه بر این، با تجزیه‌و تحلیل ابعاد مختلف یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین به‌طور جداگانه، یکپارچگی داخلی- به‌عنوان یک توانمندی برای یکپارچگی خارجی- شناخته شده است. این مطالعه می‌تواند به کسب‌ و کارهای فعال در حوزه صنایع‌غذایی کمک کند تا نقش‌های ارزش‌آفرینی یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات صنایع‌غذایی را درک کنند و راهنمایی‌های ارزشمندی را برای آنها ارائه دهد تا تصمیم بگیرند چگونه به چالش‌های مختلف پاسخ دهند و یکپارچه‌سازی زنجیرۀ‌‌تأمین محصولات غذایی را -به‌منظور بهبود کیفیت محصول و بهبود قابلیت‌های نوآوری محصول- مدیریت کنند. Manuscript profile