هدف این پژوهش بررسی میزان بهر همندی کارکنان شرکت ارتباطات زیرساخت ازسازه های هوشمندی سازمانی است. روش پژوهش پیمایشی تحلیلی بوده و جامعه پژوهش را کارکنان شرکت ارتباطات زیرساخت تشکیل م یدهد. بدین منظور گروه نمونه به تعداد 472 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنام هی هوشمندی سازمانی آلبرشت با 53 سوال است که هوشمندی سازمانی را در هفت بعد چشم انداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، کاربرد دانش و فشار عملکرد می سنجد. ب همنظور تحلیل آماری از روش همبستگی پیرسون)به صورت جداگانه بین سوالات مربوط به هر بُعد و همان بُعد، و در نهایت بین ابعاد هفتگانه و سازه هوشمندی سازمانی( و آزمون تی ت کنمون های استفاده شده است.یافت ههای پژوهش نشان داد میانگین هوشمندی سازمانی در شرکت ارتباطات زیرساخت برابر با 0440 / 3 و از مقدار آزمون 4 کم تر است. بنابراین شرکت موردمطالعه از نظر هوشمندی سازمانی در وضعیت نامطلوبی قرار دارد. به علاوه، بررس یها نشان داد از بین ابعاد هفتگانه هوشمندی سازمانی، بُعد سرنوشت مشترک از نظرمیانگین رتب هی اول و میل به تغییر واجد رتب هی آخر است. این پژوهش برای نخستی نبار به سنجش میزان هوشمندی سازمانی و ابعاد آن در شرکت ارتباطات زیرساخت پرداخته و نشان داد که مدیران شرکت باید دست به اقداماتی در جهت بهبود هوشمندی سازمانی از جمله تعیین رهبران فکری، انجم نهای ذینفع، سازما نهای کارآفرین و سکوی دانش بزنند. Manuscript profile