کم‎آبیاری یک راه کار بهینه‎سازی تولید محصول در شرایط تنش آبی است. همچنین، هیدروژل سوپرجاذب، پلیمری آب دوست با قابلیت نگهداری مقادیر زیاد آب در خود می باشد. این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف هیدروژل سوپرجاذب از نوع سوپر آب آ 200 بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 704 تحت تنش خشکی صورت پذیرفت. این آزمایش به صورت کرت‎های خرد شده بر پایه بلوک‎های کامل تصادفی در خاک شنی در منطقه حمیدیه خوزستان انجام شد. در این پژوهش میزان آب آبیاری به عنوان تیمار اصلی شامل 100، 75 و 50% نیاز آبی گیاه و هیدروژل سوپرجاذب به عنوان تیمار فرعی شامل 0 (شاهد)، 15، 30 و 45 گرم بر متر مربع در نظر گرفته شدند. با افزایش تنش خشکی، عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف آب ذرت دانه‎ای کاهش معنی‎داری داشت. تأثیر تنش خشکی از طریق کاهش شاخص سطح برگ و اختلال در روند جذب و انتقال عناصر غذایی بود که در نهایت منجر به کاهش عرضه مواد پرورده و کاهش عملکرد و اجزای عملکرد شد. در نهایت نتیجه‎گیری شد که هیدروژل سوپرجاذب بر ذخیره‎سازی آب و مواد غذایی و رهاسازی آنها در شرایط تنش خشکی مؤثر است و به طور معنی‎داری از کاهش عملکرد و اجزای عملکرد محصول جلوگیری می‎کند. توصیه می شود از تیمار تأمین 75% نیاز آبی گیاه به علاوه کاربرد 45 گرم در متر مربع سوپرجاذب جهت کشت ذرت در شرایط آب و هوایی خوزستان استفاده گردد. Manuscript profile