به منظور بررسی تأثیر تیمار های کم آبیاری بر شاخص های رشدی سه رقم گندم نان (Triticum aestivum L.)، آزمایشی در سال های زراعی 87-1386 و 88- 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی نراق به صورت کرت های خرد شده، بر پایه طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. کرت های اصلی شامل زمان آبیاری (آبیاری پس از70 ،90 و110 میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A) و کرت های فرعی شامل ارقام گندم (مهدوی، سپاهان و بک کراس روشن) بودند. تیمارهای آبیاری پس از 70 و 90 میلی متر تبخیر تجمعی، از نظر هیچ یک از شاخص های رشدی تفاوت معنی داری نداشتند ولی، افزایش فاصله دو آبیاری از 90 به 110 میلی متر تبخیر تجمعی، باعث کاهش معنی دار در شاخص های رشدی داشت. در شرایط تیمارهای آبیاری 70 و90 میلی متر تبخیر تجمعی، روند تغییرات شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، سرعت آسیمیلاسیون خالص و سرعت رشد محصول مشابه بود. در حالی که در همه نمونه برداری ها با افزایش فاصله دو آبیاری از 90 به 110 میلی متر تبخیر تجمعی، کاهش قابل ملاحظه ای در روند تغییرات شاخص های رشدی مشاهده گردید. روند تغییرات سرعت رشد محصول با تغییرات شاخص سطح برگ موزون بود ولی با سرعت آسیمیلاسیون خالص هماهنگی کمتری مشاهد شد. بنابراین ممکن است در شرایط آب و هوایی مشابه با انجام آبیاری بر اساس دوره زمانی 70 و 90 میلی متر تبخیر از تشک تبخیر کلاس A صفات مورد بررسی تفاوت معنی داری نداشته باشند، یعنی با کاهش 22 درصد در مصرف آب آبیاری، در شاخص های رشدی و عملکرد محصول تغییراتی حاصل نشود. Manuscript profile