به منظور بررسي اثر تاريخ و تراكم كاشت بر خصوصيات مورفولوژيكي و عملكرد دو رقم جديد گندم، آزمايشي در سال زراعي 86-1385 در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي اردبيل (مغان) انجام گرفت. اين آزمايش به صورت کرت های دو بار خرد شده در چهار تاريخ كاشت (15 آبان، 30 آبان، 15 آذر و 30 آذر) به عنوان كرت اصلي، دو لاين گندم(آرتا و مغان-3) به عنوان كرت فرعي و چهار تراكم بذر (300، 350، 400 و 450 دانه در متر مربع) به عنوان كرت فرعي فرعي با سه تكرار اجرا شد. نتايج تجزيه واريانس داده هاي مربوط به عملكرد دانه و صفات مورد بررسي حاكي از وجود اختلاف معني دار در بين تاريخ هاي كاشت از نظر عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك، شاخص برداشت، ارتفاع بوته، طول دوره رشد و روز تا سنبله دهي در سطح احتمال 1٪ و براي صفات تعداد پنجه بارور و طول سنبله در سطح احتمال 5٪ بود. مقايسه ميانگين تاريخ هاي مختلف كاشت نشان داد كه از نظر عملكرد دانه، تاريخ كاشت 15آبان ماه با 7397 كيلو گرم در هكتار جزو بهترين تاريخ هاي كاشت در منطقه است. عملكرد دانه بالاتر در اين تاريخ كشت ناشی از طول دوره رشد بيشتر (1/214 روز تا رسيدگي)، طول سنبله بيشتر (57/9 سانتي متر) و تعداد پنجه بارور بيشتر (24/3 پنجه) بود. بين ارقام گندم از نظر شاخص برداشت، تعداد سنبلچه، ارتفاع بوته و طول سنبله در سطح احتمال 1٪ و از نظر صفات تعداد دانه در سنبله در سطح احتمال 5 ٪ اختلاف معني دار مشاهده شد. تراكم هاي مختلف بذر نيز براي عملكرد دانه و صفات طول سنبله و تعداد دانه در سنبله در سطح احتمال 5 ٪ اختلاف معني دار داشتند. تراكم بذر 350 دانه در متر مربع با توليد7170 كيلو گرم در هكتار، با طول سنبله 08/9 سانتي متر و با تعداد دانه در سنبله برابر 43/42 دانه، بیشترین مقدار را داشت. اثر متقابل تاريخ كاشت در رقم نيز روي عملكرد دانه، شاخص برداشت، تعداد پنجه و طول پدانكل معني دار شد. اثر متقابل تاريخ كاشت در تراكم نيز روي عملكرد دانه و طول سنبله معني دار گرديد. اثر متقابل رقم در تراكم فقط در مورد عملكرد دانه معني دار شد. تاريخ كاشت سوم (15 آذر) و تراكم دوم (350 بذر در متر مربع) بيشترين عملكرد دانه را توليد كرد. اثر متقابل رقم در تراكم معني دار شد. به طوري كه رقم مغان-3 در تراكم دوم و رقم آرتا در تراكم سوم بيشترين عملكرد دانه را توليد كردند. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف کودهای نیتروژن دار بر عملکرد و مقدار روغن کلزا رقم SLM046 و میزان نیتروژن باقی‎مانده در خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. کود نیتروژنه در پنج سطح شامل بدون کود، 60، 120، 180 و240 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از چهار منبع کودی شامل اوره با پوشش گوگردی، اوره معمولی، نیترات آمونیم و سولفات آمونیم در سه نوبت هم‌‌زمان با کاشت، مرحله‌ی ساقه روی و نیز شروع غلاف بندی کلزا مصرف شد. تنها اوره با پوشش گوگردی به صورت یک جا در زمان کاشت مصرف گردید. بیشترین عملکرد دانه و روغن از بالاترین سطح کودی اوره معمولی حاصل شد. هم‎چنین بالاترین میزان نیتروژن کل باقی‌مانده در خاک، با کاربرد اوره با پوشش گوگردی به دست آمد. با بالا رفتن سطح کودی از صفر تا 240 کیلوگرم در هکتار میزان نیتروژن کل باقی‎مانده در خاک افزایش یافت. به علاوه، مقادیر بالاتری از نیترات خاک با کاربرد نیترات آمونیم، اوره معمولی و اوره با پوشش گوگردی در مقایسه با سولفات آمونیوم به دست آمد. بالاترین وکم‌ترین غلظت آمونیوم خاک به ترتیب از مصرف اوره با پوشش گوگردی و کود نیترات آمونیم حاصل شد. در مجموع، علی‌رغم کاربرد مقادیر متفاوت نیتروژن در کلزا، میزان نیترات و آمونیوم باقی‎مانده در خاک پس از برداشت محصول کلزا، از میزان آنها قبل از کشت پایین‌تر بود که این امر نشان دهنده ی قابلیت بالای کلزا در برداشت نیتروژن از خاک است. هم‎چنین، مشخص شد که با افزایش مقادیر نیتروژن، میزان کارآیی مصرف نیتروژن کاهش می‌یابد و به ترتیب بالاترین و کمترین کارآیی مصرف نیتروژن از مصرف کود نیترات آمونیوم و اوره با پوشش گوگردی به‌دست آمد. Manuscript profile

طی تحقیقی در سال‍های 1390 و 1391، اثر دو روش ‌آبیاری به همراه دو روش کشت بر عملکرد و راندمان مصرف آب در سه رقم لوبیا چیتی در استان زنجان مورد بررسی قرار گرفت. روش‍های آبیاری شامل آبیاری سحطی و آبیاری قطره‍ای با استفاده از لوله‍های T-Tape، روش‍های کشت شامل کشت کرتی و کشت جوی پشته‌ای و ارقام نیز شامل سه رقم لوبیا چیتی تلاش، خمین و COS16 بودند. طرح به صورت کرت‌های دو بارخرد شده در پایه طرح بلوک‍های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. بر اساس نتایج بدست آمده، استفاده از آبیاری قطره ای میانگین عملکرد دانه را 28 درصد نسبت به روش آبیاری سطحی افزایش داد. ارقام خمین و COS16 به ترتیب 36% و 32% نسبت به رقم تلاش افزایش عملکرد نشان دادند. در مجموع رقم COS16 به دلیل بالا بودن تعداد دانه در بوته و رقم خمین به لحاظ بیشتر بودن وزن صد دانه از عملکرد بهتری برخوردار بودند. رقم COS16 به دلیل داشتن فرم رویشی ایستاده، نسبت به آبیاری قطره‎ای و روش کشت فارویی، عکس‌العمل بهتری نشان داد. بیش‌ترین عملکرد دانه به میزان 8/3329، 1/3020 و 4/3010 کیلوگرم به ترتیب از تیمارهای خمین با آبیاری قطره‌ای و کشت کرتی، رقم خمین با آبیاری قطره‌ای و کشت فارویی و رقم COS16 با آبیاری قطره‌ای و کشت فارویی به دست آمد. در روش آبیاری قطره‌ای ، مقدار آب کمتری به میزان 32% و عملکرد دانه بیشتری حدود 28% حاصل شد. تمامی ارقام در شرایط آبیاری قطره‌ای افزایش عملکرد معنی‌داری را نشان دادند، اما عکس‌العمل ارقام نسبت به روش کاشت یکسان نبود. Manuscript profile