In the present study, resistance upset butt welding was used as a solid-state process for joining Ti-6Al-4V alloy. Results showed that melting and subsequent solidification of the alloy at the joint interface promoted the development of a cast microstructure along with some pores. However, by applying the constant upset pressure of 1.62 MPa, the pore volume fraction decreased considerably with decreasing the welding current from 110 A/mm2 to 55 A/mm2. Hardness test results showed that the weld interface and the base material had the highest (352 HV) and the lowest (318 HV) values, respectively. The microstructure of the interface consisted of ά martensite and Widmanstätten laths. The tensile strength of the joints varied between 550 and 883 MPa depending on the welding parameters used. In the optimum condition, the maximum strength of the joint was about 94% of the base metal strength. Fractography of samples confirmed that the formation of pores deteriorated the strength of the joints. Manuscript profile

در این پژوهش به ساخت دیواره فولاد زنگ نزن دوفازی توسط فرآیند تولید افزودنی مبتنی بر سیم و قوس و بررسی ساختار، ریزساختار، خواص مکانیکی و خوردگی آن پرداخته شده است. نتایج آنالیز پراش اشعه ایکس وجود فازهای فریت و آستنیت در ساختار را نشان داد. بررسی های ریزساختاری نشان دهنده توزیع غیریکنواخت فازهای فریت و آستنیت در ریزساختار نمونه پس از تولید بود. جهت بررسی خواص مکانیکی دیواره از آزمون کشش و آزمون میکروسختی در مناطق مختلف دیواره استفاده شد. بر اساس نتایج این آزمون ها، مقدار میانگین استحکام تسلیم و استحکام کششی در راستای جوشکاری به ترتیب در حدود 7/2 و 5/5 درصد بیشتر و مقدار قابلیت تغییر طول در حدود 5/4 درصد کمتر از راستای رسوب گذاری بود. عملیات حرارتی پس از تولید در دمای 1000 درجه سلسیوس به مدت 30 دقیقه موجب ریز شدن دانه‌های فریت و آستنیت، هم محور شدن ساختار، افزایش درصد آستنیت و بهبود میزان سختی ویکرز از مقدار میانگین 318 به 376 شد. سطح شکست تمامی نمونه‌ها حاکی از مکانیزم شکست نرم بود. نتایج آزمون خوردگی نشان داد که عملیات حرارتی موجب افزایش مقاومت به خوردگی فولاد شد. Manuscript profile