هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات توسعه فرهنگ محیطزیست در سازمانهای ورزشی میباشد. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻈﺮ روش ﺗﺤﻘﻴﻖ توصیفی-تحلیلی از ﻧﻮع ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻲ است که به لحاظ هدف جزو تحقیقات کاربردی محسوب می‌شود. در این تحقیق از روش دلفی به عنوان روش تحقیق کیفی برای تدوین عوامل اثر گذار بر توسعه فرهنگ محیط‌زیست در سازمان‌ها و تدوین پرسشنامه بخش کمی استفاده گردید. در بخش کمی نیز از نتایج روش دلفی پرسشنامه‌ای طراحی گردید تا میزان توسعه و بکارگیری فرهنگ محیط‌زیست در جامعه آماری را بررسی نمائیم. جامعه آماری در بخش کیفی شامل کلیه متخصصان در حوزه فرهنگ محیط‌زیست سازمانی است که تعداد 20 نفر از 6 سازمان با استفاده از روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند. در بخش کمی نیز جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان ادارات ورزشی، اساتید و داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن دکتری و ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد می‌باشد. براساس روش نمونه‌گیری تصادفی و جدول کرجسی و مورگان 297 نفر از جامعه آماری (1300 نفر) به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. یافته‌های تحقیق در بخش کیفی 43 گویه موثر بر توسعه فرهنگ محیط‌زیست سازمانی را شناسایی نمود که با انجام آزمون تحلیل عاملی اکتشافی این گویه‌های در قالب شش عامل اصلی توانستند 34/65 درصد از واریانس کل را تببین نمایند. همچنین نتایج نشان داد که کلیه این عامل‌ها بر توسعه فرهنگ محیط‌زیست موثر هستند. و در نهایت پیشنهاداتی برای توسعه هر چه بیشتر این عوامل در راستای توسعه فرهنگ محیط‌زیست ارائه گردید. Manuscript profile

چکیده: هدف از این مقاله، ارزیابی ریسک زیست محیطی فضاهای ورزشی روباز در ارتباط با پهنه‌بندی آلاینده های هوا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS می‌باشد. این تحقیق به لحاظ زمان اجرا، از نوع مقطعی و به لحاظ خروجی‌ها، از نوع کاربردی می‌باشد. جامعه آماری فضاهای ورزشی روباز شمیرانات تهران و نمونه آماری ۱۶ مجموعه ورزشی روباز در منطقه مطالعاتی با مقیاس متوسط تا بزرگ است. داده‌های ایستگاههای سنجش آلودگی در پیرامون منطقه، به روش کریجینگ، برای بازه زمانی ۵ ساله درون‌یابی شدند. از شاخص کیفیت هوا (AQI) به عنوان استاندارد، جهت تطبیق داده‌ها استفاده گردید. رویهم‌گذاری لایه‌ها با استفاده از نرم‌افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد. مدل ویلیام فاین نیز به عنوان ابزار ارزیابی ریسک مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت هوا در شش ماهه دوم بازه زمانی مورد نظر، اندکی نسبت به شش ماهه اول پایین‌تر بوده است. رتبه ریسک ۲۵۰ بوده که نشانگر وضعیت اضطراری و سطح ریسک متوسط است و لازم است تا توجهات لازم در اسرع وقت صورت گیرد.بخش زیادی از مجموعه‌های ورزشی روباز در شمیرانات تهران، در معرض آلاینده‌های هوا قرار دارند و با توجه به آسیب‌پذیری ورزشکاران در شرایط آلودگی شدید هوا، لازم است تا با اتخاذ راهکارهای مدیریتی به ارتقای کیفیت این نوع از کاربری‌های شهری همت گماشت. Abstract The purpose of this research is to assessment the environmental risk of outdoor sports spaces in relation to the zoning of air pollution using the GIS. This research is of a practical type in terms of the type of cross-sectional and in terms of outcomes. The statistical population of the study is the sports spaces of Shemiranat in Tehran, and a sample of 16 open-field sports complexes in a medium to large scale study area. Data from 6 air pollutants (carbon monoxide, sulfur dioxide, nitrogen dioxide, ozone and suspended particulates) were extracted from raw materials from the Air Pollution Monitoring Center and Tehran Air Quality Control Company. Unification integration, transformation and summarization of data. The data of pollution sensing stations around the region, by Kriging method, were interpolated for a time interval of 5 years. The air quality index (AQI) was used as the standard for data alignment. Layering overlay was performed using ArcGIS 9.2 software. The William Fine model was also used as a risk assessment tool.The air quality in the second six months was slightly lower than the first six months. The risk rating is 250, indicating the state of emergency and the "average risk level", and it is necessary to take the necessary attention as soon as possible. A large part of outdoor sports complexes in Shemiranat, Tehran, are exposed to air pollutants and due to the vulnerability of athletes in the case of severe air pollution, it is necessary to adopt quality management solutions to improve the quality of these types of urban applications. Manuscript profile

چکیده: هدف از این مقاله، ارزیابی ریسک زیست محیطی فضاهای ورزشی روباز در ارتباط با پهنه‌بندی آلاینده های هوا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS می‌باشد. این تحقیق به لحاظ زمان اجرا، از نوع مقطعی و به لحاظ خروجی‌ها، از نوع کاربردی می‌باشد. جامعه آماری فضاهای ورزشی روباز شمیرانات تهران و نمونه آماری ۱۶ مجموعه ورزشی روباز در منطقه مطالعاتی با مقیاس متوسط تا بزرگ است. داده‌های ایستگاههای سنجش آلودگی در پیرامون منطقه، به روش کریجینگ، برای بازه زمانی ۵ ساله درون‌یابی شدند. از شاخص کیفیت هوا (AQI) به عنوان استاندارد، جهت تطبیق داده‌ها استفاده گردید. رویهم‌گذاری لایه‌ها با استفاده از نرم‌افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد. مدل ویلیام فاین نیز به عنوان ابزار ارزیابی ریسک مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت هوا در شش ماهه دوم بازه زمانی مورد نظر، اندکی نسبت به شش ماهه اول پایین‌تر بوده است. رتبه ریسک ۲۵۰ بوده که نشانگر وضعیت اضطراری و سطح ریسک متوسط است و لازم است تا توجهات لازم در اسرع وقت صورت گیرد.بخش زیادی از مجموعه‌های ورزشی روباز در شمیرانات تهران، در معرض آلاینده‌های هوا قرار دارند و با توجه به آسیب‌پذیری ورزشکاران در شرایط آلودگی شدید هوا، لازم است تا با اتخاذ راهکارهای مدیریتی به ارتقای کیفیت این نوع از کاربری‌های شهری همت گماشت. Abstract The purpose of this research is to assessment the environmental risk of outdoor sports spaces in relation to the zoning of air pollution using the GIS. This research is of a practical type in terms of the type of cross-sectional and in terms of outcomes. The statistical population of the study is the sports spaces of Shemiranat in Tehran, and a sample of 16 open-field sports complexes in a medium to large scale study area. Data from 6 air pollutants (carbon monoxide, sulfur dioxide, nitrogen dioxide, ozone and suspended particulates) were extracted from raw materials from the Air Pollution Monitoring Center and Tehran Air Quality Control Company. Unification integration, transformation and summarization of data. The data of pollution sensing stations around the region, by Kriging method, were interpolated for a time interval of 5 years. The air quality index (AQI) was used as the standard for data alignment. Layering overlay was performed using ArcGIS 9.2 software. The William Fine model was also used as a risk assessment tool.The air quality in the second six months was slightly lower than the first six months. The risk rating is 250, indicating the state of emergency and the "average risk level", and it is necessary to take the necessary attention as soon as possible. A large part of outdoor sports complexes in Shemiranat, Tehran, are exposed to air pollutants and due to the vulnerability of athletes in the case of severe air pollution, it is necessary to adopt quality management solutions to improve the quality of these types of urban applications. Manuscript profile