هدف این پژوهش، مقایسۀ بهزیستی روان‌شناختی، کنترل‌گری و رضایت زناشویی افراد دارای تجربۀ جنسی و بدون تجربۀ جنسی قبل از ازدواج در شهر شیراز بود. این پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل همۀ زنان متأهل شهر شیراز در رده سنی 18 تا 42 سال بودند که در مراکز بهداشتی درمانی شهر شیراز پرونده خانوار داشتند و نمونه مورد بررسی در این پژوهش شامل 160 زن بود که از طریق جدول مورگان و کرجسی مشخص شدند. با توجه به اینکه 90 هزار خانواده شهر شیراز تحت پوشش 4 مرکز بهداشتی درمانی (شهید محسن افتخار، شهید سلطانی، حسین بن علی (ع)، امام مهدی(عج)) بودند و از هر مرکز بهداشتی درمانی 40 زن با تجربۀ جنسی قبل از ازدواج و 40 زن بدون تجربۀ جنسی قبل از ازدواج (به‌صورت در دسترس) بعد از همتاسازی انتخاب و مورد پرسش قرار گرفتند. داده‌ها از طریق پرسشنامه‌های پرسشنامۀ بهزیستی روان‌شناختی ریف (1989)، پرسشنامۀ رضایت زناشویی انریج (1989) و مقیاس خودکنترلی تانجی (2004) با استفاده از روش‌های آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها حاکی از آن بود که بین میزان ابعاد بهزیستی روان‌شناختی، کنترل‌گری و رضایت زناشویی افراد با تجربۀ جنسی و بدون تجربۀ جنسی قبل از ازدواج در شهر شیراز تفاوت معناداری وجود دارد. ضمناً میانگین افرادی که تجربۀ جنسی داشتند بیشتر از افرادی بود که تجربۀ جنسی نداشته‌اند. Manuscript profile

این پژوهش از حیث هدف از نوع کاربردی و از حیث روش یک مطالعه مقطعی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری بود. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی افراد مبتلا به سرطان شهر بوشهر در آبان 1399 تا فروردین 1400 بود. از این جامعه 40 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه 10 نفری (سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل)، گمارده شدند. پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(1996) و افسردگی بک(1998) به عنوان پیش‌آزمون بر روی کلیه‌ی شرکت‌کنندگان اجرا گردید. سپس افراد گروه آزمایش اول درمان گروهی فعال‌سازی رفتاری، گروه آزمایش دوم درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه آزمایش سوم نیز شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی را در ده جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای دریافت کردند. اما افراد گروه کنترل، مداخله‌ی دریافت نکردند. به دلیل شرایط کرونایی مداخلات درمانی، به صورت ویدیوکال برگزار گردید. در نهایت پرسشنامه‌های مذکور به عنوان پس آزمون بر رو کلیه‌ی شرکت‌کنندگان اجرا شد. به منظور پیگیری اثربخشی، پس از یک ماه، کلیه‌ی شرکت‌کنندگان مجدداً به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. یافته‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون‌های تعقیبی توکی و بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج، میانگین نمرات پس‌آزمون بیماران هر سه گروه آزمایش در متغیر‌های افسردگی و کیفیت‌زندگی به ترتیب کاهش و افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل داشت(05/0P<). این تفاوت‌ها در مرحله‌ی پیگیری نیز معنادار بود(05/0P<). با این حال تفاوت میزان اثربخشی سه درمان مذکور بر کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی، در سطح معناداری نبود(05/0P>). Manuscript profile

Manuscript profile