هدف: پژوهش‌حاضر باهدف اثربخشی کاهش‌استرس‌مبتنی‌بر‌ذهن‌آگاهی‌بر تحمل پریشانی، سیستم‌مغزی رفتار و کنش‌های اجرایی در افراد مبتلا به ام‌اس انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان مبتلا به ام‌اس در سال‌های 98-1397 که در انجمن ام‌اس مازندران دارای پرونده پزشکی بودند سپس 30 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و پس از همتاسازی در دو گروه آزمایشی و گواه (15-15) گمارش شدند. گروه آزمایشی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت روش کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی سگال و همکاران(2002) قرار گرفتند. گروه گواه آموزشی را دریافت نکرد. اما در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. جمع‌آوری داده‌ها براساس پرسشنامه استاندارد تحمل‌پریشانی ، سیستم‌های فعال‌سازوبازداری رفتاری اجرایی انجام شد. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های توصیفی و آنالیز کوواریانس انجام گرفت.. یافته ها: یافته‌ها نشان‌داد که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی باعث ایجاد تفاوت‌معنی‌داری در میزان تحمل پریشانی،سیستم مغزی رفتار و کنشهای اجرایی در زنان مبتلا به ام‌اس پس از مداخله شد. همچنین آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر کنش‌های‌اجرایی تأثیر بیشتری‌داشت. نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود در کنار درمانهای دارویی، آموزش ذهن آگاهی بر روی مبتلایان ام‌اس صورت گیرد. Manuscript profile