هدف این پژوهش مقایسه نظریه ذهن و سطوح آن در کودکان مبتلا به نارسایی توجه/ فزون‌کنشی و کندگامی شناختی بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع علّی‌-مقایسه‌ای و نمونه آن، 100نفر (50نفر مبتلا به نارسایی توجه/فزون‌کنشی و 50نفر مبتلا به کندگامی شناختی) از کودکان پسر مقطع ابتدایی شهرستان تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بود که با شیوه غربالگری و با استفاده از مقیاس درجه‌بندی رفتار کودکان (سوانسون، نولان و پلهام، 1980) و مقیاس کندگامی شناختی (پنی، واشبوش، کلین، کورکوم و اسکیس، 2009) انتخاب شد. سپس از آزمون نظریه ذهن (موریس و دیگران، 1999) برای ارزیابی نظریه ذهن استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد بین کودکان مبتلا به نارسایی توجه/ فزون‌کنشی و کندگامی شناختی از نظر نظریه ذهن و سطوح آن تفاوت معنادار وجود دارد، به‌طوری‌که کودکان مبتلا به کندگامی شناختی در نظریه ذهن کلی و هر سه سطح آن در مقایسه با کودکان مبتلا به نارسایی توجه/ فزون‌کنشی، عملکرد ضعیف‌تری دارند. با توجه به یافته‌های این پژوهش به نظر می‌رسد کودکان مبتلا به کندگامی شناختی به دلیل علاقه اندک به تعامل‌های اجتماعی و برخورداری از مشکلات توجه، در آزمون نظریه ذهن عملکرد ضعیف‌تری در مقایسه با کودکان مبتلا به نارسایی توجه/ فزون‌کنشی دارند. Manuscript profile