این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه‎ای نظم‎جویی هیجان در رابطه‎بین روان‌سازه‌های سازش‎نایافته اولیه و نشانه‎های اضطراب انجام شد. برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی، 300 دانشجو (158 زن، 142 مرد) با روش دردسترس از بین دانشجویان دانشگاه تهران انتخاب شدند و پرسشنامه‎روان‎سازه‎یانگ‌ـ فرم کوتاه (یانگ، 1998)، مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی (لاویباند و لاویباند، 1995) و مقیاس دشواری نظم‎جویی هیجان (گرتز و رومر، 2004) را تکمیل کردند. نتایج این پژوهش نشان داد بین روان‌سازه‌های سازش‎نایافته اولیه، دشواری نظم‎جویی هیجان و نشانه‎های اضطراب رابطه‎مثبت معنادار وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون تحلیل مسیر نشان‌دهنده نقش واسطه‌ای دشواری نظم‎جویی هیجان در رابطه بین روان‎سازه‎های سازش‎نایافته اولیه و نشانه‌های اضطراب بود.‎بر اساس یافته‎های پژوهش می‎توان نتیجه گرفت که رابطه‎روان‎سازه‎های سازش‎نایافته اولیه و نشانه‌های اضطراب، خطی و ساده نیست و روان‎سازه‎های سازش‎نایافته اولیه از طریق دشواری نظم‎جویی هیجان، نشانه‎های اضطراب را تحت‎تأثیر قرار می‎دهند. بنابراین به‌منظور پیشگیری از ایجاد نشانه‌های اضطراب، افزون بر کاهش ویژگی‎های منفی روان‎سازه‎های سازش‎نایافته اولیه، لازم است زمینه‎های بازسازی فرایندهای نظم‎جویی هیجان با هدف افزایش سطح سلامت روانی فراهم شود. Manuscript profile