هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه‌ای طرحواره‌های سازش‌نایافته در رابطهبین دلبستگی و احساس تنهایی در دختران نوجوان بود.روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود.به این منظور415دانش‌آموز دختر پایه نهم تا دوازدهم متوسطه در سال تحصیلی96-97با روش نمونه‌برداری دردسترس انتخاب شدند و به مقیاس احساس تنهایی یو.سی.ال.ای(نسخه سوم) (راسل،1996)، پرسشنامه دلبستگی تجربه‌های روابط نزدیک ـ ساختارهای رابطه(فدرندانبارک و ادیتیک،2014)و پرسشنامه طرحواره یانگ ـ نسخه کوتاه(یانگ و براون،1999)پاسخ دادند.داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل مسیر، تحلیل شد.نتایج نشان داد که الگوی نقش واسطه‌ای طرحواره‌های سازش‌نایافته اولیه در رابطه دلبستگی و احساس تنهایی با داده‌ها برازش مطلوب دارد.اثر مستقیم دلبستگی اجتنابی بر طرحواره‌های بریدگی و طرد، دیگر جهت‌مندی، گوش‌به‌زنگی بیش از حد و بازداری و محدودیت‌های مختل، مثبت معنادار است؛ اما اثر مستقیم دلبستگی اجتنابی بر طرحواره خودگردانی و عملکرد مختل، معنادار نیست.افزون بر آن، اثر مستقیم دلبستگی اضطرابی بر طرحواره‌های بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل دیگر جهت‌مندی و گوش‌به‌زنگی بیش از حد و بازداری، مثبت معنادار است؛ اما اثر مستقیم دلبستگی اضطرابی بر طرحواره محدودیت مختل، معنادار نیست.همچنین، اثر مستقیم دلبستگی اجتنابی و دلبستگی اضطرابی و طرحواره‌های بریدگی و طرد و گوش‌به‌زنگی بیش از حد بازداری بر احساس تنهایی، مثبت معنادار و اثر مستقیم طرحواره دیگر جهت‌مندی بر احساس تنهایی، منفی معنادار است؛ اما اثر مستقیم طرحواره‌های خودگردانی و عملکرد مختل و محدودیت‌های مختل بر احساس تنهایی، معنادار نیست.این یافته‌ها نشان می‌دهد که طرحواره‌های سازش‌نایافته اولیه بریدگی و طرد، گوش‌به‌زنگی بیش از حد بازداری و محدودیت مختل در رابطه دلبستگی و احساس تنهایی نقش واسطه‌ای دارند. Manuscript profile

هـدف ایـن پژوهـش بررسـی نقـش واسـطه‌ای حرمـت خـود در رابطـه بیـن سـبک‌های دلبسـتگی و صمیمیـت والدیـن بـا افسـردگی کـودک بــود. شــرکت‌کنندگان شــامل ۲۰۵ دانش آمــوز دختــر پایه‌هــای تحصیلــی ســوم تــا ششــم دبســتان‌های منطقــه ۹ شــهر تهــران در ســال تحصیلــی ۱۳۹۸-۱۳۹۷بودنـد کـه بـا روش نمونه‌بـرداری دردسـترس انتخـاب شـدند و بـه سـیاهه افسـردگی کـودکان (کواکـس، ۱۹۹۲)، پرسشـنامه طبقه‌بنـدی سـبک‌های دلبسـتگی (فینـزی- دوتـان، کوهـن، ایوانیـچ، سـاپییر و ویزمـن، ۲۰۰۶)، پرسشـنامه پذیـرش و طـرد والدیـن (روهنـر، ۲۰۰۷) و سـیاهه فرهنـگ نابسـته حرمـت خـود (باتـل، ۲۰۰۲) پاسـخ دادنـد. نتایـج آزمـون همبسـتگی پیرسـون نشـان داد بیـن افسـردگی بـا حرمـت خـود، دلبسـتگی ایمـن و صمیمیـت والدیـن رابطـه مثبـت و بـا سـبک های دلبسـتگی اجتنابـی و دوسـوگرا/اضطرابی رابطـه منفـی وجـود دارد. افـزون بـر آن، حرمـت خـود نیـز بـا دلبسـتگی ایمـن و صمیمیـت والدیـن رابطـه مثبـت و بـا سـبک‌های دلبسـتگی اجتنابـی و دوسـوگرا/اضطرابی رابطـه منفـی معنـادار دارد. نتایـج نشـان داد حرمـت خـود در رابطـه دلبسـتگی (ایمـن و اجتنابـی) و صمیمیـت والدیـن بـا افسـردگی نقـش واسـطه‌ای دارد. بـر همیـن اسـاس، سـبک‌های دلبسـتگی و صمیمیـت والدیـن ۲۵ درصـد از واریانـس حرمـت‌خـود و افسـردگی ۵۲ درصـد از واریانـس دلبسـتگی، صمیمیـت والدیـن و حرمـت خـود کـودکان را تبییـن می‌کنـد. درمجمـوع نتایـج نشـان می‌دهـد کـه بـا بـالا بـردن مهارت‌هـای والدگـری و افزایـش سـطوح حرمـت‌خـود در کـودکان بـا سـبک‌های دلبسـتگی اجتنابـی می‌تـوان از بـروز نشـانه‌های افسـردگی در آنهـا پیشـگیری کـرد. Manuscript profile