هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی هنردرمانی بر پایۀ نقاشی، بر اختلال اضطراب عمومی و ترس از آسیب فیزیکی در دانش‌آموزان دبستانی بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری کلیۀ دانش‌آموزان پسر پایۀ چهارم ابتدایی شهر کرمان در سال 97-96 بودند. از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای استفاده گردید و از بین دبستان‌های پسرانۀ شهر کرمان تصادفاً سه مدرسه انتخاب و سپس نمونه‌گیری شد. 47 دانش‌آموز که بر اساس پرسشنامۀ اضطرب (Spence, 1998)نمرۀ اضطراب بالایی داشتند انتخاب شدند و در نهایت پس از همتاسازی بر اساس نمرات اضطراب، 30 دانش‌آموز ، به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفرۀ آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جلسات هنردرمانی بر پایۀ نقاشی، بر روی دانش‌آموزان گروه آزمایش طی 12 جلسۀ 90 دقیقه‌ای به صورت دو روز در هفته اجرا شد. دانش‌آموزان گروه کنترل در این مدت هیچ آموزشی دریافت نکردند. در پایان مداخله، پرسشنامۀ اضطراب (Spence, 1998) بر روی دانش‌آموزان دو گروه اجرا شد. داده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که هنردرمانی بر پایۀ نقاشی، باعث کاهش اختلال اضطراب عمومی و ترس از آسیب فیزیکی در دانش‌آموزان دبستانی شده است.0/05) (p< Manuscript profile

اختلال شخصیت مرزی با ویژگی هایی مانند آشفتگی هویت، مکانیزم های دفاعی اولیه، ترس از صمیمیت و نقص در واقعیت‌آزمایی سازمان یافته است. بنابراین هدف این پژوهش بررسی نقش مؤلفه های تحریف های شناختی بین فردی، تمایزیافتگی خود و مشکلات بین فردی در پیش بینی سازمان شخصیت مرزی در دانشجویان کارشناسی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود و 318 دانشجوی کارشناسی با روش نمونه گیری خوشه ای به صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های تحریف های شناختی (Hamamci &Buyukozturk, 2004)، تمایز یافتگی خود (Skowron & Friedlander, 1998)، مشکلات بین فردی (Barkham, Hardy & Startup, 1996)، و شخصیت مرزی (Leichsenring, 1999) را پر کردند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد از بین مؤلفه های تحریف های شناختی، انتظار طرد (R2=0/20)، از بین مؤلفه های تمایز یافتگی،گریز هیجانی (R2=0/34) و از بین مؤلفه های مشکلات بین فردی، پرخاشگری (R2=0/15)، بیش ترین نقش را در تبیین شخصیت مرزی داشتند (p< 0/01)که در این پژوهش به عنوان" سه گانه های فاصله ساز" مطرح شدند. همچنین به طور اختصاصی در سازمان شخصیت مرزی در مؤلفه آشفتگی هویت، گریز (R2=0/21)، در مکانیزم های دفاعی، واکنش پذیری (R2=0/22)، در ترس از صمیمیت، گریز (R2=0/34) و در مؤلفه واقعیت آزمایی سوء ادراک (R2=0/23) نقش بیش تری را در تبیین داشتند(p< 0/01). توجه به این ابعاد می تواند در چارچوب بندی مجدد اختلال شخصیت مرزی به عنوان شخصیتی فاصله ساز در پیشگیری و مداخلات درمانی مؤثر باشد. Manuscript profile

بیماری انسداد مزمن ریوی، به عنوان یکی از شایع ترین بیماری های ریوی ماهیت پیش رونده و ناتوان کننده ای داشته و کارکردهای روان شناختی بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری غالباً با کاهش توانایی های شناختی همراه می باشد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای تهی شدن ایگو در رابطه فراهیجان منفی و خستگی با نارسایی شناختی بیماران مبتلا به انسداد مزمن ریوی بود. بدین منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 204 بیمار مبتلا به انسداد مزمن ریوی شهر کرمان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر نارسایی شناختی، تهی شدن ایگو، فراهیجان منفی و خستگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد فراهیجان منفی، خستگی و تهی شدن ایگو با نارسایی شناختی رابطه مثبت معناداری دارند. همچنین نتایج تحلیل مسیر حاکی از آن بود که تهی شدن ایگو در رابطه فراهیجان منفی و خستگی با نارسایی شناختی نقش میانجی جز دارد. بدین معنا که بخشی از رابطه فراهیجان منفی و خستگی با نارسایی شناختی به واسطه تهی شدن ایگو رخ می دهد. بنابراین، با توجه به نتایج پژوهش حاضر با فراهم کردن مداخلات درمانی مبتنی بر کاهش فراهیجان منفی و خستگی می توان میزان تهی شدن ایگو را در بیماران انسداد مزمن ریوی کاهش داد و بدین طریق در جهت پیشگیری و یا کنترل نارسایی شناختی این بیماران اقدام نمود. Manuscript profile