شناسایی عوامل تاثیرگذار بر بازده سهام در سال‌های اخیر اهمیت زیادی پیدا کرده است. از این‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دو عامل رفتاری اوج و پایان بر اساس نظریه چشم انداز بر قدرت توضیح دهندگی مدل‌های سه عاملی و پنج عاملی فاما و فرنچ می‌باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1385 تا 1398 می‌باشد. در این پژوهش از روش رگرسیون چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد مدل پنج عاملی فاما و فرنچ دارای قدرت توضیح دهندگی بیشتری نسبت به مدل سه عاملی می‌باشد، به عبارتی افزودن دو عامل سودآوری و سرمایه‌گذاری به مدل سه عاملی، توان توضیح دهندگی آن را افزایش می‌دهد. همچنین یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که عامل‌های رفتاری اوج و پایان، تاثیر بسیار ناچیزی در افزایش مدل‌های سه عاملی و پنج عاملی فاما و فرنچ دارند. به عبارتی اضافه شده شدن عامل‌های اوج و پایان، به دو مدل سه عاملی و پنج عاملی فاما و فرنچ، قدرت توضیح دهندگی این مدل‌ها را افزایش نمی‌دهد. اگرچه نتایج نشان می‌دهد که قدرت اوج نسبت به پایان کمی بیشتر است اما در کلیت مدل‌ها تاثیر اندکی دارند. Manuscript profile