پژوهش حاضر تاثیر نوآوری مدل کسب و کار بر عملکرد مالی شرکت های فعال در صنعت پتروشیمی را به صورت تجربی مورد تحلیل قرار داده است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت‎های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فعال در صنعت پتروشیمی طی سال‌های 1390 تا 1397 است که تعداد 15 شرکت از بین تمام شرکت های فعال در این صنعت به عنوان نمونه آماری پژوهش در نظر گرفته شدند. روش پژوهش از نوع علّی-معلولی بوده و روش گردآوری اطلاعات در بخش ادبیات نظری مبتنی بر مطالعات کتابخانه‎ای و در بخش آزمون فرضیه‎های پژوهش مبتنی بر اسنادکاوی صورت‎های مالی است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از برازش مدل های رگرسیون داده های تابلویی استفاده شده و نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان داده که نوآوری در تأمین مواد و تجهیزات و نوآوری در تولید محصولات تاثیر مستقیم و معناداری بر روی بازده دارایی شرکت ها داشته اند در حالی که تاثیر نوآوری در بازاریابی بر بازده دارایی شرکت ها معنادار بدست نیامد. همچنین نتایج نشان داد که نوآوری در تأمین مواد و تجهیزات و نوآوری در تولید محصول بر شاخص کیوتوبین به عنوان معیاری از ارزش شرکت اثرگذار نبوده اند، در حالی که نوآوری در روش های بازاریابی تاثیر مستقیم و معناداری بر روی ارزش بازار شرکت ها داشته است. Manuscript profile