هدف این پژوهش، بررسی تاثیر اندازه شرکت و نرخ تورم بر ساختار سرمایه و سلامت مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، بمبئی و توکیو با تاکید بر نقش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی می باشد. بدین منظور، نمونه ای شامل 125 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای سال های مالی 1389 الی 1394، نمونه ای شامل 500 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار بمبئی برای سال های مالی 2011 الی 2016 و نمونه ای شامل 250 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار توکیو برای دو بازه زمانی سال های مالی 2011 الی 2013 (قبل از الزام پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی) و سال های مالی 2014 الی 2016 (بعد از الزام پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور اندازه گیری سلامت مالی از دو پارامتر بازده دارایی و بازده سرمایه استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها با استفاده از داده های تابلویی (پانل) نشان داد در بورس اوراق بهادار تهران اندازه شرکت تاثیر منفی و معنی داری بر ارزش شرکت ها دارد، این در حالیست که در بورس اوراق بهادار بمبئی و توکیو اندازه شرکت تاثیر مثبت و معنی داری بر ساختار سرمایه دارد. همچنین در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های مالی 1394-1389 و در بورس اوراق بهادار بمبئی برای سال های مالی 2011 الی 2016 و در بورس اوراق بهادار توکیو طی سال های مالی 2013-2011، اندازه شرکت تاثیر منفی و معنی داری بر سلامت مالی (بازده دارایی و بازده سرمایه) دارند. این در حالیست که در بورس اوراق بهادار توکیو طی دوره مالی 2016-2014 و بعد از الزام پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی اندازه شرکت تاثیر مثبت و معنی داری بر سلامت مالی (بازده دارایی و بازده سرمایه) دارند. ضمن اینکه در هر سه بورس، نرخ تورم بر سلامت مالی (بازده دارایی و بازده سرمایه) تاثیر معکوس (منفی) و معنی داری دارد. لازم بذکر است در هیچ یک از بورس های یاد شده، نرخ تورم بر ساختار سرمایه تاثیر معنی داری ندارد. Manuscript profile