این مقاله با هدف بررسی عوامل مؤثر بر افسردگی جوانان کلانشهر تهران انجام پذیرفته است. چارچوب نظری این پژوهش تلفیقی از رویکرد شبکه اجتماعی و نظریات صاحبنظرانی چون مرتن، بوردیو، کلمن، پاتنام و فوکویاما است. این پژوهش با روش پیمایش و تکنیک پرسشنامه و مصاحبه صورت پذیرفته است. جامعه آماری جوانان 35-18 ساله شهر تهران هستند که با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران 384 نفر با شیوه نمونه گیری طبقه بندی نسبی انتخاب شدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد 56 درصد از جامعه آماری به افسردگی مبتلا هستند. همچنین بین افسردگی و عناصری چون سرمایه اجتماعی، اندازه شبکه اجتماعی، انسجام اجتماعی، حمایت اجتماعی، واگرایی و پایگاه اقتصادی – اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد و عناصر مذکور82 درصد از تغییرات افسردگی را تبیین می کنند. Manuscript profile