گردشگری یکی از حوزه‌هایی است که به دلیل اثرات فرهنگی و اقتصادی، باعث توجه بسیاری از کشورها به توسعه زیرساخت‌ها و ارتقا خدمات آن شده است. ایران به دلیل مزیت‌های اقتصادی، جغرافیائی، فرهنگی و تاریخی، در صورت توسعه زیرساخت‌های لازم و سیاست‌گذاری درست در این زمینه می‌تواند موفق عمل کند. یکی از این زیرساخت‌ها، هوش کسب‌و‌کار است. ابزارهای هوش کسب‌و‌کار، با تجزیه و تحلیل داده‌ها و ارائه‌ی گزارش‌ها، خلاصه‌ها، داشبورد، نقشه‌ها، چارت‌ها و نمودارها، اطلاعات دقیقی در مورد ماهیت کسب‌و‌کار در اختیار کاربران قرار می‌دهند. تحقیق حاضر به دنبال شناسایی پیشران‌های اثرگذار روی آینده هوش کسب‌و‌کار در گردشگری ایران است. تحقیق حاضر از منظر مبانی فلسفی، پراگماتیست؛ از حیث جهت‌گیری، کاربردی و از بعد هدف، اکتشافی می‌باشد. برای اجرای تحقیق، در مرحله اول، پیشران‌های تحقیق از طریق مرور سیستماتیک پیشینه و مصاحبه با خبرگان استخراج شدند. در این مرحله 30 پیشران بدست آمد که این پیشران‌ها با آزمون بینم غربال شدند. پس از غربال پیشران‌ها، 12 عامل حذف شد و 18 پیشران باقیمانده با تکنیک بهترین- بدترین فازی اولویت‌بندی شدند. نتایج نشان داد که پیشران‌های فضای کسب‌و‌کار گردشگری، تصمیم‌گیری داده‌محور و تحریم‌های خارجی اثرگذارترین پیشران‌ها روی آینده هوش کسب‌و‌کار در گردشگری هستند. Manuscript profile

چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرمایه فکری بر عملکرد بانک با نقش میانجی قابلیت نوآوری در بانک‌های دولتی جمهوری اسلامی ایران می‌باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی- پیمایشی است. نمونه تحقیق با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به تعداد 285 انتخاب شد. داده‌ها با کمک نرم‌افزار ایموس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه ساختاری و رابطه‌ای بر قابلیت نوآوری تأثیر دارند و بر عملکرد بانک تأثیر ندارند، سرمایه انسانی بر عملکرد بانک تأثیر دارد و بر قابلیت نوآوری تأثیر ندارد. همچنین قابلیت نوآوری نقش متغیر میانجی بین سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه‌ای با عملکرد بانک را دارد و نقش میانجی بین سرمایه انسانی و عملکرد بانک را ندارد. نتایج برازش شاخص مدل نهایی تأیید شد. با توجه به‌نتایج این مطالعه، مدیران بانک‌های دولتی باید به سرمایه فکری و قابلیت نوآوری توجه بیشتری داشته باشند تا عملکرد بانک را افزایش دهند.چکیده Manuscript profile