هدف این پژوهش معرفی مدیریت ریسک به‌عنوان عامل ایجاد کننده صرف ریسک در مدل‌های قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای (CAPM) و چندعاملی فاما و فرنچ است. برای پاسخ به سؤالات پژوهش از اطلاعات 120 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1399-1390 استفاده شده است. هم‌راستا با پژوهش‌های فاما و فرنچ، از بازده ماهانه سبد‌ها جهت تجزیه‌وتحلیل استفاده شده است. به کمک رویکرد رگرسیون‌ داده های تابلویی و انجام آزمون GRS، عملکرد مدل‌های تعدیل‌شده با عامل مدیریت ریسک و مدل‌های متداول در توضیح بازده سهام مقایسه شدند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که عامل مدیریت ریسک جهت قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای تأثیرگذار است و بسط مدل‌های موردبررسی پژوهش با این عامل و تشکیل مدل‌های تعدیل‌شده، باعث بهبود عملکرد آن مدل‌ها در توضیح تفاوت بازده سهام می‌شود. نتایج همچنین نشان داد که مدل شش عاملی تعدیل‌شده با مدیریت ریسک در مقایسه با مدل‌های سه و پنج عاملی تعدیل‌شده و CAPM تعدیل‌شده با مدیریت ریسک، عملکرد بهتری نشان می‌دهد. Manuscript profile

چکیده پژوهش حاضر با هدف مدل‌سازی وابستگی سقوط قیمت سهام با تاکید بر تابع کاپولا-گارچ شرطی و ارتباط آن با حباب‌های قیمتی مبتنی بر ساختار قیمت‌گذاری منطقی سهام در بازار سرمایه ‌ایران انجام‌ شده است. به‌منظور بررسی و تحلیل سؤالات پژوهش، داده‌های مربوط به 30 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1390 تا 1401 استخراج و برای آزمون سؤالات پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است. در پژوهش حاضر ابتدا متغیر حباب‌های قیمتی از طریق برآورد مدل‌های قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای برآورد و استخراج گردیده و سپس به‌منظور مدل‌سازی ساختار همبستگی و نوسانات بازده سهام شرکت‌های نمونه از مدل گارچ چندمتغیره رهیافت همبستگی شرطی پویا با توزیع کاپولا استفاده گردیده است. در ادامه با استفاده از خروجی مدل‌سازی صورت گرفته، به محاسبه ارزش در معرض خطر به‌عنوان معیار ارزیابی سقوط قیمت سهام پرداخته شده است. یافته‌های پژوهش نشان می دهد که بین سقوط قیمت سهام و حباب‌های مبتنی بر ساختار قیمت‌گذاری منطقی سهام رابطه معناداری وجود ندارد. به‌عبارت‌دیگر در شرایط محیطی کشور ما، شرایط سقوط قیمت سهام هم‌راستا با حباب‌های قیمتی شکل‌گرفته مبتنی بر قیمت‌گذاری منطقی سهام نمی‌باشد. Manuscript profile