سازمان‌ها به منظور رقابت نیازمند نیروی انسانی متخصص، مصمم و تصمیم‌گیر هستند. از این رو، در دو دهه اخیر، توانمندسازی نیروی انسانی به یکی از مباحث کلیدی برای سازمان های پیشتاز تبدیل شده است. یکی از عوامل کلیدی در توانمندسازی نگرش شغلی است. نگرش شغلی سه نوع نگرش را شامل می‌شود: رضایت شغلی، تعهد سازمانی و وابستگی شغلی. این سه نوع نگرش در میان روزنامه‌نگاران که ارزشیابی نسبت به جنبه های مختلف حرفه‌شان را در بر می‌گیرند، بر عملکرد حرفه‌ای تاثیر می‌گذارند. بر این اساس هدف این تحقیق، بررسی رابطه این نگرش با توانمندسازی است. در این تحقیق از روش نمونه‌گیری خوشه‌ ای استفاده شده است. به این ترتیب که 14 روزنامه از 58 روزنامه سراسری چاپ تهران انتخاب شدند و بین خبرنگاران‌شان پرسشنامه توزیع شد که در نهایت 256 پرسشنامه تکمیل شد و مبنای تحقیق قرار گرفت. از نرم افزار SPSS برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. در این تحقیق مشخص شد بین نگرش شغلی و توانمند سازی رابطه معنی‌ داری وجود دارد و متغیرهای سبک رهبری و تاثیرگذاری بر جامعه قوی ترین رابطه را با توانمندی روزنامه نگاران دارند. همچنین یافته های توصیفی نشان داد از میان متغیرهای رضایت شغلی، وضعیت حقوق و دستمزد در بدترین حالت قرار دارد. Manuscript profile

سرگرمی به عنوان نیازی اجتناب ناپذیر جامعه ایرانی، هر روز بیش از پیش مورد اقبال مخاطبان قرار گرفته درحالی که عدم قطعیت ها، ابهام ها و چندگانگی ها در سیاستگذاری سرگرمی تلویزیونی موجب شده که کیفیت سرگرمی دارای رویکرد منسجمی نباشد. گسترده تر شدن ابعاد و بخش های مختلف صنعت سرگرمی، رقابت جدی شبکه های ماهواره ای، شبکه های اجتماعی، بازی ها، تلفن های هوشمند با تلویزیون ملی سبب شده است تا جایگاه سیمای ملی در جهت دادن به سبک زندگی مردم و شکل دادن به بخش قابل توجهی از سرگرمی های اجتماعی و پرکردن اوقات فراغت شهروندان در سبد سرگرمی مخاطبان با چالش مواجه شود. از این رو تلاش برای شناخت این روندها، مولفه ها و پاسخگویی به ضرورت های "سیاستگذاری در ارتقا کیفیت سرگرمی برنامه های تلویزیون ج.ا.ا. و ارائه سیاست های مناسب" از منظر صاحب نظران خبره و عوامل برنامه ساز موضوع مقاله است. از برآیند آنچه با روش تحلیل مضمون در مصاحبه با 15 تن از صاحب نظران فن، مدیران رسانه ملی و عوامل برنامه ساز تلویزیونی استخراج شد؛ حکایت از آن دارد پذیریش سرسختانه و دیرهنگام تغییرات در سیاستگذاری سرگرمی، هزینه های بالای سیاسی، اقتصادی واجتماعی را بر رسانه تحمیل و موجب از دست دادن بازارهای جدید در عصر رسانه های نوین می شود. همچنین فهم، تحلیل فضا و سیاست های رسانه ای واقع بینانه، خردمندانه و به هنگام می تواند در افزایش قابلیت پیشرفت و سازش پذیری سیاستگذاری رسانه ای برای ارتقا کیفیت سرگرمی در تلویزیون ج.ا.ا. موثر باشد Manuscript profile