هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده وخود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود.مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها برابر 250 نفر ، می باشند. نموﻧﻪ پژوهش حاضر شامل 30 زن سرپرست خانوار می باشد که به روش داوطلبانه و در دسترس انتخاب و در دوگروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند .گروه آموزش تحت آموزش قرار گرفت و بعد از اتمام جلسات و 2 ماه بعد از آموزش هر دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای اندازه گیری متغیره ها از پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران(1988) و مقیاس سطوح خودانتقادی تامپسون و زوروف(2004) بهره گرفته شده است.یافته ها: یافته ها نشان می دهد آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده وخود انتقادی زنان سرپرست خانوار موثر بود(05/0 >P).بحث: از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که آموزش روان شناسی مثبت نگر می تواند موجب به کاهش خود انتقادی و افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده در زنان شود، در نتیجه می تواند کیفیت زندگی، رضایت از زندگی و بهزیستی ذهنی و روانی را در این افراد افزایش دهد. Manuscript profile