زمینه و هدف: ارزشگذاری کالاهای عمومی ‌در دهه‌ی اخیر به صورت قابل ملاحظه‌ای مورد توجه قرار گرفته ‌است. امروزه کشورهایی که بیش‌تر به توسعه‌ی اقتصادی خود می‌اندیشند به صنعت گردشگری به عنوان یک ضرورت می‌نگرند و از آنجا که طبیعت‌گردی یا ‌اکوتوریسم از شاخه‌های مهم گردشگری است از این روی به آن توجه جدی می‌نمایند. هدف از این مطالعه، بررسی کاربرد هم‌زمان دو نوع گزینش دوگانه‌ی دوحدی (DBDC) و یک ونیم حدی (OOHB) در تعیین ارزش تفرجی پارک جنگلی سی سنگان به روش ارزش‌گذاری مشروط در سال 1392 است. روش بررسی: برای این کار، با توجه به ادبیات نظری هر یک از گزینش ها، پرسش‌نامه ای برای هر یک از گزینش ها تهیه و اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. سپس با استفاده از الگوی لاجیت و روش حداکثر درست‌نمایی، پارامترهای مؤثر بر ارزش تفرجی پارک مورد مطالعه تعیین و ارزش تفرجی برآورد شد. یافته ها: بر اساس یافته های تحقیق، تعداد دفعات بازدید سالیانه ، اخلاق‌گرا یا پیامدگرا بودن و درآمد ماهیانه ی خانوار پاسخ‌گو از متغیرهایی است که در هر دو نوع گزینش، تأثیر معنی داری بر پذیرش مبلغ پیشنهادی به بازدیدکنندگان برای تفرج در این پارک است. تمایل به پرداخت انتظاری در گزینش دوگانه ی دوحدی به طور نسبی 2/12 درصد بیش‌تر از میزان مشابه آن در گزینش یک ونیم حدی است. بر اساس نتایج، ارزش تفرجی پارک جنگلی سی‌سنگان با استفاده از گزینش دوگانه ی دوحدی و یک ونیم حدی به ترتیب 14949 و 11324 میلیون ریال در سال 1392 برآورد می‌شود. بحث و نتیجه‌گیری: هر چند که نمی توان نتایج این تحقیق را به عنوان یک قانون کلی بیان کرد، اما می توان گفت که بر اساس اطلاعات جمع آوری شده توسط گزینش های DBDC و OOHB در نمونه های مورد مطالعه، الگویی که توسط گزینش OOHB برآورد شده است به لحاظ شاخص های خوبی برازش بهتر بوده و ارزش تفرجی پارک را تعدیل شده تر از الگویی برآورد کرده که از گزینش DBDC استفاده شده است. Manuscript profile

زمینه و هدف: ارزش‌گذاری اقتصادی کارکردها و خدمات غیر بازاری محیط زیست به دلایل زیادی از جمله شناخت و فهم منافع محیط زیستی و اکولوژیکی توسط انسان‌ها، ارایه مسایل محیطی کشور به تصمیم گیرندگان و برنامه‌ریزان، فراهم آوردن ارتباط میان سیاست های اقتصادی و درآمدهای طبیعی، سنجش نقش و اهمیت منابع محیط زیستی در حمایت از رفاه انسانی و توسعه پایدار مهم است. روش بررسی: در این مطالعه، ارزش کارکردهای تفریحی، گردشگری و زیبایی‌شناختی پارک ملی بمو واقع در استان فارس ایران از دو روش ارزش‌گذاری مشروط و هزینه سفر با تکمیل کردن 315 عدد پرسش‌نامه به صورت میدانی از میان بازدیدکنندگان این پارک جهت استخراج داده‌های مورد نیاز برآورد شده است. یافته ها: بر اساس نتایج برآوردهای صورت‌گرفته، متغیرهای بومی بودن، فاصله تا پارک، بازدید برای اولین بار، تعداد دفعات بازدید، اخلاق‌گرایی، سطح تحصیلات، هزینه سفر، درآمد بازدیدکنندگان، وجود موزه و نیز وجود گونه‌های جانوری شامل آهو، گرگ، قوچ وحشی و دال سیاه از متغیرهای تأثیرگذار بر تمایل به پرداخت (WTP) بازدیدکنندگان از پارک ملی بمو در سال 1390 بوده‌ است. نتایج بیان‌گر آن است که WTP انتظاری ماهانه بازدیدکنندگان پیامدگرا و اخلاق‌گرا برای بازدید از پارک ملی بمو، به ترتیب 51397 و 61028 ریال برآورد شده است. در نهایت، ارزش تفرجی این پارک، به روش ارزش‌گذاری مشروط و هزینه سفر به ترتیب معادل 085/1 و 975/1 میلیارد ریال در سال 1390 برآورد شده است. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به این که روش هزینه سفر از اطلاعات قیمت بازار و تمایل به پرداخت آشکارشده، بهره می‌برد و نیز 7/90 % از بازدیدکنندگان پارک بومی منطقه بوده‌اند و تابع هزینه سفر به لحاظ نظری اقتصادسنجی ایده‌آل بوده، استفاده از روش هزینه سفر به جای روش ارزش‌گذاری مشروط در ارزش‌گذاری پارک ملی بمو در سال 1390 ترجیح داده شده است. Manuscript profile