The assessment of relationships between satellite-derived vegetation indices and meteorological drought improves our understanding of how these indices respond to climatic changes. The combination of climate data and the Normalized Difference Vegetation Index (NDVI) product of Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS)imagery provided an opportunity to evaluate the impact of drought on land degradation over the growing seasons. The main goal of this study was to investigate the effect of drought on vegetation degradation in Meyghan plain, Arak, Iran. For this purpose, climatic and satellite data were used. The annual Standardized Precipitation Index (SPI) was calculated for 20 years (1998-2017). Then, the NDVI maps were classified into three classes according to the Tokunaga-Thug method. These classes are: Class 1) no vegetation; class 2) low-density or poor rangelands, and class 3) semi-dense and dense vegetation cover such as agricultural lands.The relationship between the percentage of vegetation cover classes (classes 2 and 3) and the drought index of the previous year was assessed using the Pearson correlation test. The results showed that the correlation between these variables was significantly dependent on vegetation degradation in the poor vegetation area (R=0.51; P-value<0.05). In contrast, there was a negative significant relationship between drought and the percentage of dense areas of vegetation (R=-0.46; P-value<0.06). Hence, it was concluded that the sensitivity of the low-density area (poor rangeland) to drought was more than dense vegetation covers (agricultural lands).Its reason is that the most important source of water supply for natural rangelands is the atmospheric precipitation that has been reduced due to the occurrence of droughts in recent years. Manuscript profile

جریان پایه درصدی از جریان رودخانه است که با تخلیه آب زیرزمینی ارتباط داشته و معرف میزان مشارکت آبهای زیرزمینی در کل رواناب می‌باشد. بنابراین جریان پایه نقش مهمی در مطالعات هیدرولوژیکی و منابع آب همچون ارزیابی کمیت و کیفیت منابع آب، مدل‌سازی هیدرولوژیکی، واسنجی و اعتبارسنجی این مدل‌ها و برآورد حقابه زیست‌محیطی مناطق مختلف دارا می‌باشد. در تحقیق حاضر به منظور برآورد جریان پایه، آمار 30 ساله جریان روزانه رودخانه در رودخانه شامکان واقع در حوزه آبخیز سنگرد انتخاب گردید. مقدار جریان پایه روزانه طی سال‌های 1365 تا 1394 با استفاده از روش‌های BFI، لین و هولیک، اکهارت و حداقل محلی محاسبه گردید. با توجه به عدم وجود داده‌های مشاهداتی جریان پایه، روش BFI به عنوان روش مبنا در نظر گرفته شد و نتایج سایر روش‌ها با نتایج روش مذکور مقایسه گردید. نتایج نشان داد که جریان پایه برآوردی توسط روش‌های مختلف به طور متوسط بین 71 تا 81 درصد جریان رودخانه را تشکیل می‌دهد. نتایج حاصل از معیارهای خطا نشان داد روش لین و هولیک با فیلتر 95/0 مناسب‌ترین روش جداسازی جریان پایه در منطقه مطالعاتی می-باشد. در حالی که روش اکهارت با فیلترهای 99/0 و 995/0 دارای بیشترین مقادیر مجذور میانگن مربعات خطا و میانگین مطلق خطا و همچنین کمترین مقادیر نش-ساتکلیف می‌باشند. Manuscript profile