شته مومی صنوبر Phloeomyzus passerinii Sign. از مهمترین آفات مکنده صنوبر در ایران و استان مرکزی بوده و موجب خسارت و ضعف شدید درختان می شود. در این تحقیق میزان آنتی بیوزی 21 کلن صنوبر متعلق به دو گونه Populus alba L. و Populus nigra L.نسبت به این آفت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در رطوبت نسبی 60 تا 70 درصد، دمای 25-30 درجه سلسیوس و دوره نوری 16 ساعت روشنی و 8 ساعت تاریکی، روی قلمه های ریشه دار شده به طول 20 و قطر 5/1- 2 سانتی متر انجام شد. پس از این که پوره های یک روزه شته روی قلمه ها مستقر شدند، به آن ها اجازه داده شد تا به مرحله بلوغ رسیده و سپس تعداد نتاج تولید شده و تعداد تلفات طبیعی آن ها در هر روز تا پایان عمر شمارش شد. نتایج حاصل نشان داد کلیه کلن های P. alba و همچنین دو کلن P. nigra 63.135 و P. nigra betuli کاملا نسبت به شته مقاومت آنتی بیوزی داشتند. شته مومی صنوبر روی کلن های P. nigra 56.52،P. nigra72.14، P.nigra72.18، P.nigra47.40و P. nigra 49.5 به ترتیب با میانگین rm معادل 594/0، 580/0، 503/0، 474/0 و 441/0 بیشترین میزان زادآوری و روی کلن های P. nigra 56.75، P. nigra 72.5، P. nigra 72.4، P. nigra 56.21، P. nigra 56.53 وP. nigra 56.72 به ترتیب با میانگینrm معادل: 297/0، 279/0، 249/0، 216/0، 207/0 و 134/0 کمترین میزان زاد و ولد را داشت که نشان دهنده مقاومت آنتی بیوزی این کلن ها به شته مومی صنوبر بود. کلیه کلن هایP.alba و همچنین دو کلنP. nigra 63.135 وP. nigra betuli کاملا نسبت به شته مقاوم بودند و شته ها هیچ گونه زاد و ولد روی آن ها نداشتند. Manuscript profile