هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تعدیل‌کنندگی بهره‌وری نیروی انسانی در رابطه بین اعتماد سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی انجام شد. روش: تحقیق از لحاظ مبانی فلسفی پژوهش در گروه پارادایم اثبات گرا قرار می‌گیرد، از حیث جهت‌گیری، کاربردی و از نظر نحوة گردآوری داده‌ها توصیفی (غیرآزمایشی) و پیمایشی از نوع همبستگی مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساحتاری است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه بوده که نمونه انتخابی 118 نفره به روش نمونه گیری تصادفی- طبقه‌ای انتخاب گردید. جمع آوری داده‌ها بر اساس پرسشنامه‌های اعتماد سازمانی دیکینسون (2009)، رفتار شهروندی سازمانی راولیز (2008) و بهره‌وری نیروی انسانی هرسی و گلداسمیت (1981) صورت گرفت که ضریب آلفای کرونباخ آن‌ها به ترتیب 4/88%، 7/88% و 5/79% به‌دست آمد و روایی صوری و محتوایی آن‌ها با استفاده از نظر متخصصان و کارشناسان خبره و روایی سازه به کمک تحلیل عاملی تأییدی تأیید شد. در راستای اهداف و سؤالات پژوهشی، جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی به کمک نرم-افزارهای SPSS 22 و Amos 22 استفاده گردید. یافته ها: یافته‌های تحقیق نشان داد که اعتماد سازمانی منجر به بروز رفتار شهروندی سازمانی شده به‌طوری که با در نظر گرفتن بهره‌وری نیروی انسانی به عنوان متغیر تعدیل‌کننده، شدت رابطه بین اعتماد سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی افزایش می‌یابد. نتایج: مسئولین و متولیان با سرمایه‌گذاری در اعتماد سازمانی و مدیریت بهره وری نیروی انسانی می‌توانند شاهد ارتقای هر چه بیشتر رفتار شهروندی سازمانی باشند. Manuscript profile