زیرساخت‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگ است و توسعه کشور بدون درنظر‌گرفتن زیرساخت‌های فرهنگی امکان‌پذیر نیست. هزینه‌های صرف‌شده در راه فرهنگ، هزینه نیستند بلکه نوعی سرمایه‌گذاری هستند. کشورها می‌توانند از طریق سرمایه‌گذاری در داشته‌های فرهنگی خود، رشد اقتصادی را تقویت نموده و سبب رفاه جامعه شوند. شاخص فرهنگی با استفاده از مبانی نظری مزیت نسبی و معیار RCA محاسبه و تأثیر مزیت شاخص‌های فرهنگی بر رشد اقتصادی ایران در قالب رگرسیون تلفیقی پویا (GMM) در دوره 1379-1395 برآورد می‌شود. نتایج برآورد نشان می‌دهد، انتظار می‌رود با هر درصد افزایش در سرمایه فیزیکی، رشد اقتصادی به اندازه 047/0درصد افزایش یابد و سرمایه فیزیکی رابطه‌ای مثبت و معنادار با رشد اقتصادی استان‌ها دارد. بنابراین انتظار می‌رود، با افزایش سرمایه، تولید و به‌تبع آن رشد اقتصادی افزایش یابد. همچنین، با هر درصد افزایش در نیروی کار، رشد اقتصادی به اندازه 73/5 درصد افزایش و با هر واحد افزایش در متغیر تعاملی رشد اقتصادی به اندازه 0004/0 واحد افزایش می‌یابد. بنابراین، شاخص فرهنگی علاوه‌بر کانال مستقیم از طریق سرمایه انسانی نیز می‌تواند بر رشد اقتصادی استان‌ها نیز اثرگذار باشد. نتایج برآورد مدل و آماره به‌دست آمده برای AR(1) و AR(2) عدم همبستگی بین پسماندهای مدل را نشان می‌دهد. آماره‌های گفته‌شده برابر با 17/0 و 688/0هستند که بیانگر انتخاب مناسب ابزارهای مدل هستند. در واقع، در دوره مورد بررسی اثر مزیت نسبی ارزش‌افزوده متغیرهای فرهنگی رشد اقتصادی مثبت و معنادار است. همچنین، اگر شاخص فرهنگی سبب افزایش سرمایه انسانی شود، می‌تواند رشد اقتصادی استان‌ها را نیز افزایش دهد. Manuscript profile