Journal of Seed Research
,
Issue5,Year,
Winter
1394
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار و تنش شوری بر جوانه زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10 دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با More
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار و تنش شوری بر جوانه زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10 دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با جیبرلیک اسید در سه سطح (صفر، 250، 500 پی‌پی‌ام به مدت 24 ساعت) و آبسیزیک اسید در دو سطح (صفر و 0/3 میکرو مول به مدت 24 ساعت) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس اثر پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید و همچنین شوری برای اکثر صفات معنی دار شد. به طوری که بیشترین میانگین طول گیاهچه (6/75سانتی‌متر) و طول ساقه چه (4/94 سانتی‌متر) در سطح 500 پی‌پی‌ام جیبرلیک اسید حاصل شد و با کاهش غلظت جیبرلیک اسید، میانگین این صفات نیز کاهش پیدا کرد. با افزایش سطوح پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی افزایش یافت، ولی برعکس میانگین مدت جوانه زنی و یکنواختی جوانه زنی کاهش پیدا کرد. با غلظت افزایش جیبرلیک اسید و کاهش آبسیزیک اسید و شوری، وزن خشک گیاهچه را افزایش داد. بیشترین میانگین نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه در سطح شاهد آبسیزیک اسید، 500 پی پی ام جیبرلیک اسید در شوری 2/5 دسی زیمنس حاصل شد. افزایش شوری اثر منفی بر روی طول گیاهچه، طول ساقه‌چه و سرعت جوانه زنی داشت و باعث شد بذرها در مدت زمان بیشتری جوانه بزنند. برش‌دهی اثر متقابل جیبرلیک اسید در آبسیزیک اسید نیز نشان داد سطح500 پی پی ام جیبرلیک اسید برای میانگین زمان لازم برای جوانه زنی و سرعت جوانه زنی، سطوح 250 و 500 پی‌پی‌ام برای یکنواختی جوانه‌زنی، سطح شاهد جیبرلیک اسید برای وزن خشک گیاهچه و سطح 250 پی پی ام این پیش تیمار برای نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه در هر یک از سطوح آبسیزیک اسید معنی دار شد. به طور کلی با توجه به نتایج آزمایش، اعمال پیش تیمار با جیبرلیک اسید باعث تعدیل نمودن اثر شوری و آبسیزیک اسید و حصول بالاترین ویژگی‌های جوانه زنی گردید.
Manuscript profile
Journal of Seed Research
,
Issue4,Year,
Autumn
1395
به منظور بررسی تأثیر بیوپرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه کنجد در شرایط تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بیوپرایمینگ در سه سطح عدم پرایمینگ (به عنوان More
به منظور بررسی تأثیر بیوپرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه کنجد در شرایط تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بیوپرایمینگ در سه سطح عدم پرایمینگ (به عنوان شاهد)، باسیلوس سابتیلیسوسدوموناس فلورسنسو تنش شوری در چهار سطح صفر، 3، 6 و9 دسی‌زیمنس بر متر بودند. نتایج نشان داد صفات مورد بررسی از جمله درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، ارزش جوانه‌زنی، متوسط زمان جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی روزانه، متوسط جوانه‌زنی روزانه، شاخص طولی قدرت گیاهچه، طول ساقه‌چه، ریشه‌چه و گیاهچه، نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه و وزن خشک گیاهچه به طور معنی‌داری تحت تأثیر شوری قرار گرفت. تأثیر باکتری‌های محرک رشد با وجود اینکه تا حدی سبب کاهش میانگین مدت زمان جوانه‌زنی گردید ولی از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. همچنین اثر متقابل شوری و باکتری بر سرعت جوانه‌زنی و میانگین مدت زمان جوانه‌زنی معنی‌دار شد. با افزایش شوری میانگین صفات درصد جوانه‌زنی، ارزش جوانه‌زنی، شاخص طولی قدرت گیاهچه، طول ریشه‌چه و گیاهچه کاهش معنی‌داری نشان دادند. برش‌دهی اثر متقابل صفات سرعت جوانه‌زنی و متوسط زمان جوانه‌زنی نشان داد که سطوح عدم تلقیح و تلقیح با باکتری سدوموناس در سطوح مختلف شوری معنی‌دار بود. به طور کلی بذر گیاه کنجد نسبت به شوری مقاومت خوبی در مرحله جوانه‌زنی از خود نشان داد و کاربرد باکتری سدوموناس فلورسنستوانست سرعت جوانه‌زنی بذر را افزایش و زمان لازم برای جوانه‌زنی را در شرایط تنش بالا کاهش دهد.
Manuscript profile
Journal of Seed Research
,
Issue5,Year,
Winter
1394
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار و تنش شوری بر جوانه زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10 دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با More
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار و تنش شوری بر جوانه زنی بذر عدس الملک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه شاهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در چهار سطح (2/5، 5، 7/5، 10 دسی زیمنس بر متر)، پیش تیمار با جیبرلیک اسید در سه سطح (صفر، 250، 500 پی‌پی‌ام به مدت 24 ساعت) و آبسیزیک اسید در دو سطح (صفر و 0/3 میکرو مول به مدت 24 ساعت) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس اثر پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید و همچنین شوری برای اکثر صفات معنی دار شد. به طوری که بیشترین میانگین طول گیاهچه (6/75سانتی‌متر) و طول ساقه چه (4/94 سانتی‌متر) در سطح 500 پی‌پی‌ام جیبرلیک اسید حاصل شد و با کاهش غلظت جیبرلیک اسید، میانگین این صفات نیز کاهش پیدا کرد. با افزایش سطوح پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و آبسیزیک اسید درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی افزایش یافت، ولی برعکس میانگین مدت جوانه زنی و یکنواختی جوانه زنی کاهش پیدا کرد. با غلظت افزایش جیبرلیک اسید و کاهش آبسیزیک اسید و شوری، وزن خشک گیاهچه را افزایش داد. بیشترین میانگین نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه در سطح شاهد آبسیزیک اسید، 500 پی پی ام جیبرلیک اسید در شوری 2/5 دسی زیمنس حاصل شد. افزایش شوری اثر منفی بر روی طول گیاهچه، طول ساقه‌چه و سرعت جوانه زنی داشت و باعث شد بذرها در مدت زمان بیشتری جوانه بزنند. برش‌دهی اثر متقابل جیبرلیک اسید در آبسیزیک اسید نیز نشان داد سطح500 پی پی ام جیبرلیک اسید برای میانگین زمان لازم برای جوانه زنی و سرعت جوانه زنی، سطوح 250 و 500 پی‌پی‌ام برای یکنواختی جوانه‌زنی، سطح شاهد جیبرلیک اسید برای وزن خشک گیاهچه و سطح 250 پی پی ام این پیش تیمار برای نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه در هر یک از سطوح آبسیزیک اسید معنی دار شد. به طور کلی با توجه به نتایج آزمایش، اعمال پیش تیمار با جیبرلیک اسید باعث تعدیل نمودن اثر شوری و آبسیزیک اسید و حصول بالاترین ویژگی‌های جوانه زنی گردید.
Manuscript profile
Journal of Seed Research
,
Issue4,Year,
Autumn
1395
به منظور بررسی تأثیر بیوپرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه کنجد در شرایط تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بیوپرایمینگ در سه سطح عدم پرایمینگ (به عنوان More
به منظور بررسی تأثیر بیوپرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه کنجد در شرایط تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بیوپرایمینگ در سه سطح عدم پرایمینگ (به عنوان شاهد)، باسیلوس سابتیلیسوسدوموناس فلورسنسو تنش شوری در چهار سطح صفر، 3، 6 و9 دسی‌زیمنس بر متر بودند. نتایج نشان داد صفات مورد بررسی از جمله درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، ارزش جوانه‌زنی، متوسط زمان جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی روزانه، متوسط جوانه‌زنی روزانه، شاخص طولی قدرت گیاهچه، طول ساقه‌چه، ریشه‌چه و گیاهچه، نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه و وزن خشک گیاهچه به طور معنی‌داری تحت تأثیر شوری قرار گرفت. تأثیر باکتری‌های محرک رشد با وجود اینکه تا حدی سبب کاهش میانگین مدت زمان جوانه‌زنی گردید ولی از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. همچنین اثر متقابل شوری و باکتری بر سرعت جوانه‌زنی و میانگین مدت زمان جوانه‌زنی معنی‌دار شد. با افزایش شوری میانگین صفات درصد جوانه‌زنی، ارزش جوانه‌زنی، شاخص طولی قدرت گیاهچه، طول ریشه‌چه و گیاهچه کاهش معنی‌داری نشان دادند. برش‌دهی اثر متقابل صفات سرعت جوانه‌زنی و متوسط زمان جوانه‌زنی نشان داد که سطوح عدم تلقیح و تلقیح با باکتری سدوموناس در سطوح مختلف شوری معنی‌دار بود. به طور کلی بذر گیاه کنجد نسبت به شوری مقاومت خوبی در مرحله جوانه‌زنی از خود نشان داد و کاربرد باکتری سدوموناس فلورسنستوانست سرعت جوانه‌زنی بذر را افزایش و زمان لازم برای جوانه‌زنی را در شرایط تنش بالا کاهش دهد.
Manuscript profile
Sanad
Sanad is a platform for managing Azad University publications
