مطالعۀ سیر داستان نویسی زنان و شگردهای رایج در آثار آنان، از موضوع های مورد توجه در پژوهش های داستانی معاصر بوده است؛ با این حال در تحقیقات پیشین، اغلب به بررسی رمان های زنان توجه شده و مجموعه داستان های کوتاه نویسندگان پیشروِ زن، به ویژه در دهه های اخیر کمتر واکاوی شده است. نان،آنان،بر این اساس، در این مقاله، مجموعه داستان کوتاه از 9 نویسندۀ زن برگزیده در جوایز ادبی دهه های 70 تا 90 (هر دهه سه نویسنده) انتخاب و داستان های کوتاه آنان به روش تحلیلی-تطبیقی با تکیه بر سه شگرد زبانی (واژگان و اصطلاحات)، داستانی (فضاسازی) و محتوایی (رویاپردازی) بررسی و سیر تحول این شگردها، در سه دهۀ اخیر تحلیل و مقایسه شده است. نتایج کلان این پژوهش نشان می دهد، هرچه از دهۀ 70 به دهۀ 90 نزدیک می شویم، نویسندگان زن، با بسامدی کمتر از واژگان و اصطلاحات زنانه در داستان های کوتاه خود استفاده کرده اند. خلاف سیر زبانی داستان ها، از منظر فضاسازی، نویسندگان داستان های دهۀ 90 بیش از دیگر دهه ها (به ترتیب دهه های 80 و 70) از فضاهای خانگی بهره برده اند؛ همچینن از بین فضاهای خانگی، بیش ترین تاکید نویسندگان زن مربوط به فضاهای غمگین بوده است. از منظر عنصر محتوایی رویابافی، داستان های دهۀ 70، متمایز با دیگر دهه ها بوده و در دهه های 90 و 80 این عنصر بازنمودی اندک در داستان زنان داشته، نکته ای که شاید به دلیل گریز از مفاهیم رمانتیک و تمایل به واقع گرایی در داستان کوتاه این دو دهه بوده است. Manuscript profile

سخن و سخن‌ گفتن مهم‌ترین ویژگی انسان اندیشمند است که می‌تواند کارکردی دوسویه و بسیار متناقض داشته‌ باشد. ازاین‌رو برای آن باید و نبایدهای بسیار گفته ‌شده ‌است؛ از جمله در گسترۀ ضرب‌المثل‌ها بخش قابل اعتنایی را چنین مضامینی برساخته‌ است. مثل‌ها از سویی زاییدۀ فرهنگ مردم و از سوی دیگر نمایانندۀ عناصر موجود در همین فرهنگ‌اند و منبع ارزشمندی در پژوهش‌ها و مطالعات فرهنگی به‌ شمار می‌روند. سخن و مقوله‌های گستردۀ آن نیز در گنجینۀ امثالِ مردمِ این سرزمین بسیار محل توجه بوده و مثل‌های بسیاری می‌توان یافت که در آن مستقیم یا غیرمستقیم زبان، سخن، سخنوری و شایست و نشایست‌های آن طرح ‌شده ‌است. پژوهش حاضر با هدف تبیین چندوچون بازتاب این مضامین در ضرب‌المثل‌های فارسی سامان یافته‌ است. بدین منظور منبع اصلیِ کارنوشتِ پیش رو، فرهنگ بزرگ ضرب‌المثل‌های فارسیِ ذوالفقاری قرار داده شده و با گردآوری همۀ نمونه‌هایی که به‌گونه‌ای با موضوع سخن و لوازم آن پیوند داشته، محورها و خطوط اصلی از نظر محتوایی تحلیل و طبقه‌بندی شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد شمار زیادی از نمونه‌ها به رابطۀ سخن و ویژگی‌های گوینده اشاره دارد و مواردی چون شخصیت اجتماعی، پایگاه طبقاتی، شرایط اقتصادی و دانش گوینده در رد و پذیرش سخن او مؤثر دانسته شده ‌است. خاموشی دومین موضوع پربسامد در مثل‌هاست که با وجود نمونه‌های گاه متناقض، برآیند آن برتری سکوت بر گفتار است. موضوعات دیگری چون لزوم سنجیده‌گویی، آسیب‌های سخن، بیهودگی یا مؤثر بودن کلام و نیز نکاتی مربوط به شنونده در مراتب بعدی قرار می‌گیرند که هریک دربردارندۀ نکاتی فرهنگی و اجتماعی هستند که در جای خود بررسی شده‌اند. Manuscript profile