نشانه‌شناسی از روش‌های تحلیل متن و یکی از بهترین شیوه‌های نشانه‌شناسی برای درک متون عرفانی، روش چالز پیرس است. با توجّه به اهمّیّت رمزپردازی در اشعار عرفانی و لزوم تفسیر آن‌ها و نیز اهمیّتی که پیرس در روش خود برای تفسیر قایل است، در این مقاله، مصیبت‌نامۀ عطّار که بعد از منطق‌الطّیر، برجسته‌ترین اثر رمزی و سرشار از نشانه‌های عرفانی است، با این روش بررسی شده‌ و چگونگی سکوت در این اثر مورد توجّه قرار گرفته شده‌است. سکوت یکی از مفاهیم بنیادین عرفان در متون و اشعار عرفانی است و این گفتگو تنها با واژگان صورت نمی‎گیرد. در بیشتر حکایات مصیبت‌نامه سکوت مرید، عاشق و پادشاه که می‌تواند نماد سالک و مرید باشد، نشانۀ تسلیم محض و انتباه و یا نشانۀ انجام فرمان مراد، معشوق یا دیوانه‌ای است که می‌توان نماد پیر و مراد باشد. این سکوت‌ها در هر دو حالت سرشار از سخنان رازآلود و معناداری هستند. Manuscript profile

با استفاده از نقد روان‌شناسی که برای تحلیل متون ادبی به کار گرفته می‌شود، کنکاشی در لایه‌های زیرین شخصیّت صاحب اثر و متن آفریده‌شده از سوی او، صورت می‌گیرد. انسان‌گرایی یکی از مکاتب روان‌شناسی است که در آن به جنبه‌های مثبت انسانی توجه شده است. آبراهام مزلو به عنوان چهرۀ اصلی این مکتب، با ارائۀ نظریّۀ خودشکوفایی به توصیف انسان سالم و بالنده پرداخته است. تجربۀ اوج یکی از معیارهای اصلی نظریّۀ مذکور است که مبانی آن شباهت‌های زیادی به آراء شاعران عارف مسلک مسلمان از جمله بیدل دهلوی در باب فنا، وصال، وحدت و اتّحاد دارد. دیوان بیدل سرشار از توصیف تجربیّات عاشقانه‌ای است که سالک کمال‌جو با آن روبه‌رو شده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی، نمودهای تجربۀ اوج را در غزل‌های بیدل با رویکرد به یافته‌های مزلو کاویده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد مواردی مانند گشوده‌شدن افق نامحدود در برابر دیدگان، احساس شدید وجد و حیرتی فرامکانی و فرازمانی، احساس یکپارچگی و بی‌خویشتنی و گرایش به شعر، عرفان و مذهب در آزمودنی‌های مزلو و تجربه‌های بیان‌شده از سوی بیدل مشابه است. Manuscript profile