The present article is intended to analyze the status of architectural education during two periodsbefore and after Cultural Revolution in Iran and in order to interpret approaches and paradigms, methods, and way of itsdevelopment thereby, it deals with criticism of current situation in the field of architectural education. For this purpose,it has been tried to separate different fields of quantitative and qualitative development of the discussed subject withhistorical review on formation of architectural academic schools during recent period. The methodology of currentresearch is based on using the relevant information about structure of architectural education in Iran during two majorperiods, which have been subjected to data- mining by taking an interpretative- historical approach. In addition, thepresent condition has been criticized with review on the existing theories in this field and afterwards in order to achievethe given result and for conclusion of the contemporary attitudes in Iranian architectural education. Findings havebeen analyzed according to strategic analysis to disambiguate the process of planning for the future based on internalstrong and weak point as well as external opportunities and threats (SWOT) in educational structure of architecture andeventually following to evaluation of today status and position becomes available for access in the future. Manuscript profile

امروزه، گسترش سطوح مصنوع نسبت به فضاهای طبیعی شهرها، یک چالش اساسی است. توسعه ناپایدار شهرها متاثر از رشد تکنولوژی و بر هم خوردن تعادل زیستی میان محیط و انسان، نیازمند چاره‌اندیشی است. پژوهش حاضر با هدف، بررسی عملکرد حرارتی بام‌سبز در مقایسه با بام معمولی در شهر مشهد است. به‌این منظور، دو مدل آزمایشگاهی یکی دارای بام‌سبز و دیگری بد‌ون بام‌سبز با شرایط یکسان در دو بازه زمانی تابستان و زمستان، مورد بررسی قرار گرفته است. دمای سطوح بام‌ها اندازه‌گیری شده و شارحرارتی از طریق اختلاف دمای سطح خارجی و داخلی محاسبه شده‌است. نتایج نشان می‌دهد، دامنه نوسانات بام سبز در فصل تابستان در شهر مشهد 70 درصد و در فصل زمستان 85 درصد کمتر از دامنه نوسانات بام معمولی است و از آنجاییکه شهر مشهد دارای اقلیم سرد بوده و بیشتر سال نیاز به گرمایش دارد، بام‌سبز می‌تواند بر کاهش مصرف انرژی ساختمان‌های این شهر بسیار موثر واقع شود. همچنین بام‌سبز از طریق ایجاد سایه و سرمایش تبخیری در تابستان و به حداقل رساندن پرت حرارتی در زمستان می‌توانند نیاز سرمایشی در تابستان و نیاز گرمایشی در زمستان را به‌ترتیب 11٪ و 19٪ کاهش دهد. لذا می‌توان بیان نمود که بام‌های سبز چیزی بیش از یک فضای زیبا و دلنشین هستند و آنها می‌توانند موجب افزایش بهره‌وری انرژی در ساختمان‌ها شوند. Manuscript profile

The current study aims to consider the important thoughts about regionalism in architecture, its categories, in general, and “regionalism now”, in particular, from Tzonis and Lefaivre’s perspectives. We have been motivated by the last chapter of their book, Architecture of Regionalism in the Age Globalization: Peaks and Valleys in the Flat World, in the conceptual shift to an identical and cultural landscape, in addition to economical and specially, ecological aspects over the past two decades. Thus, it presents a re-reading of regionalism from a wider inclusive framework. This paper argues that critical regionalist architecture has entered a new stage in its evolutionary process. In this context, the main goal of this paper is to develop a set of criteria that will act as a tool for identifying “Regionalism Now”. Methodologically, based on qualitative content analysis and inductive logic, these criteria can be classified to achieve a comprehensive model. The new trends in critical regionalism move toward the concept of sustainable development. Sustainability which has been raised in the last decades of twentieth century has been coincided with “regionalism”. This concept addresses the negative environmental and social impacts of structure by utilizing design methods, materials, energy and development spaces that are not detrimental to the region ecosystem or communities. The philosophy is to ensure that the actions taken today do not have negative consequences for future generations and comply with the principles of social, economic and ecological sustainability of architectural practice. Manuscript profile

امروزه، گسترش سطوح مصنوع نسبت به فضاهای طبیعی شهرها، یک چالش اساسی است. توسعه ناپایدار شهرها متاثر از رشد تکنولوژی و بر هم خوردن تعادل زیستی میان محیط و انسان، نیازمند چاره‌اندیشی است. پژوهش حاضر با هدف، بررسی عملکرد حرارتی بام‌سبز در مقایسه با بام معمولی در شهر مشهد است. به‌این منظور، دو مدل آزمایشگاهی یکی دارای بام‌سبز و دیگری بد‌ون بام‌سبز با شرایط یکسان در دو بازه زمانی تابستان و زمستان، مورد بررسی قرار گرفته است. دمای سطوح بام‌ها اندازه‌گیری شده و شارحرارتی از طریق اختلاف دمای سطح خارجی و داخلی محاسبه شده‌است. نتایج نشان می‌دهد، دامنه نوسانات بام سبز در فصل تابستان در شهر مشهد 70 درصد و در فصل زمستان 85 درصد کمتر از دامنه نوسانات بام معمولی است و از آنجاییکه شهر مشهد دارای اقلیم سرد بوده و بیشتر سال نیاز به گرمایش دارد، بام‌سبز می‌تواند بر کاهش مصرف انرژی ساختمان‌های این شهر بسیار موثر واقع شود. همچنین بام‌سبز از طریق ایجاد سایه و سرمایش تبخیری در تابستان و به حداقل رساندن پرت حرارتی در زمستان می‌توانند نیاز سرمایشی در تابستان و نیاز گرمایشی در زمستان را به‌ترتیب 11٪ و 19٪ کاهش دهد. لذا می‌توان بیان نمود که بام‌های سبز چیزی بیش از یک فضای زیبا و دلنشین هستند و آنها می‌توانند موجب افزایش بهره‌وری انرژی در ساختمان‌ها شوند. Manuscript profile