امروزه اهمیت و نقش روزافزون رسانه‎ها در حیات اجتماعی انسان معاصر، به حد غیر قابل انکاری رسیده است. تمامی گروه‌های اجتماعی هریک با سودایی در پی این ابزار قدرت بخش بوده و سهم خویش را از آن طلب می‎کنند. با توجه به هزاران کتاب، مقاله، سمینار، کنفرانس و ایجاد رشته‎های گوناگون دانشگاهی در ارتباط با مطالعة جنبه‌های گوناگون تأثیرگذاری رسانه‌ها، دیگر تردیدی در تأثیر رسانه‌ها در ساخت تصویر ذهنی از واقعیت‌های اجتماعی در جامعه وجود ندارد؛ تصویری که همواره منطبق بر واقعیت نمی‌باشد؛ بنابراین رسانه‌ها می‌توانند یکی از عوامل تأثیرگذار بر میزان ترس از جرم در جامعه ‌باشند. در تحقیق حاضر با استفاده از روش پیمایش اجتماعی به مطالعة رابطة بین مصرف رسانه‌ای و ترس از جرم در میان شهروندان 18 سال به بالای کرج پرداخته‌ایم. نمونة مورد مطالعه (405 نفر)، به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شده‌اند و اطلاعات لازم با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع‌آوری گردیده است. یافته‌ها حاکی از آن بود که رابطة مستقیم و مثبتی بین میزان تماشای شبکه‌های تلویزیون داخلی (105/0= r)، تماشای شبکه‌های تلویزیون خارجی (111/0= r)، و میزان مطالعة مطبوعات (213/0= r) با ترس از جرم وجود دارد. همچنین مشخص شد که بین میزان استفاده از اینترنت و گوش دادن به برنامه‌های رادیویی با ترس از جرم از لحاظ آماری رابطة معناداری وجود ندارد. در این میان میزان مطالعة مطبوعات دارای بالاترین ضریب تأثیر (182/0=Beta) در مقایسه با دیگر متغیرها در پیش‌بینی ترس از جرم می‌باشد. Manuscript profile

تغییر، مساله‌ای بنیادی در جامعه‌شناسی است که زنان در دوران کنونی نقش مهمی را در آن بازی می‌کنند. می­توان گفت یکی از زمینه‌های اصلی نمود تغییرات، بستر ادبی جامعه است و بدین لحاظ بررسی رابطه­ی بین ادبیات و جامعه و به ویژه بازنمایی متون ادبی در علوم اجتماعی سبقه­ی تاریخی دارد. پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی و تکنیک می‌مه‌سیس[1]به دنبال پاسخ به این سؤال برآمده که شخصیت و جایگاه زن در برهم کنش با زیست جهان خود چگونه در رمان‌های دو دوره­ی قبل و بعد از انقلاب اسلامی بازنمایی شده است. بدین منظور دو رمان «سووشون» و «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» را به عنوان نمونه­ی مورد مطالعه انتخاب شدند. نتایج حاکی از آن بود که رمان «سووشون» بیانگر نگاه مکتب فمنیست روانکاوانه متعلق به موج دوم نظریات فمنیستی است که در آن، خانواده و روابط درونی آن به عنوان عامل اصلی وضعیت نابرابر میان زنان و مردان برجسته می‌شود. اما رمان «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» تصویرگر زمینه‌های فرهنگی و ارزشی انقلاب‌اسلامی است که بر وجود خانواده و تفکیک نقش‌های زنانه و مردانه به عنوان حافظ نظم و کیان خانواده و جامعه تأکید دارد.



^[1] Mimesis Manuscript profile