‌ رفتارشناسی‌ ساکنین‌ مجموعه‌های‌ زیستی‌ ارزان‌ شهری‌ به‌ دلیل‌ چیرگی‌ عامل‌ اقتصاد‌ در‌ ساخت‌ این‌گونه‌ محیطها‌ مغفول‌ واقع‌ شده‌ که‌ مهمترین‌ نتایج‌ آن‌ عدم‌ رضایت‌ از محیط‌ مسکونی‌ و‌ عدم‌ تعلق‌ به‌ مکان‌ زندگی‌ می‌باشد.‌ هدف‌ از‌ انجام‌ این‌ پژوهش‌ شناسایی‌ انواع‌ و سطوح‌ گستردگی‌ رفتارهای‌ نامطلوب‌ ساکنین‌ مسکن‌ مهر‌ شهرک‌ مهرگان‌ قزوین‌ و‌ در‌ نهایت‌ حصول‌ راه‌ حلهای‌ محیطی‌ به‌ منظور‌ اصلاح‌ رفتاری‌ و‌ دستیابی‌ به‌ الگوهای‌ زیست‌ در‌ مجموعه‌های‌ مسکونی‌ مبتنی‌ بر رفتارشناسی‌ ساکنین‌ می‌باشد.‌ روش‌ پژوهش‌ در‌ تدوین‌ این‌ تحقیق‌ از نوع‌ ترکیبی‌ (کمی‌ وکیفی)‌ و‌ روش‌ گردآوری‌ داده‌ها‌ به‌ صورت‌ مرحله‌ به‌ مرحله‌ و‌ بر‌ مبنای‌ پرسشنامه‌های‌ باز‌ و‌ بسته‌،‌ مطالعه‌ منابع‌ دست‌ اول‌ و‌ فرادستی‌ و‌ مصاحبه‌های‌ عمیق‌ و‌ مشاهدات‌ عینی‌ خود‌ پژوهشگران‌ می‌باشد.‌ سوال اصلی در بخش کیفی پژوهش آن است که آیا اصلاحات در طراحی محیط ‌می‌تواند در کاهش رفتارهای نامطلوب ساکنین و بروز احساس رضایتمندی از محیط مؤثر باشد؟ نتایج‌ حاصل‌ از‌ این‌ پژوهش‌ بر مبنای فرضیات بخش کمی پژوهش و سوال اصلی در بخش کیفی نشان میدهد که‌ در‌ صورت‌ اصلاح‌ رفتارهای‌ نامطلوب‌ از طریق بازطراحی محیط و‌ دستیابی‌ به‌ الگوهای‌ رفتاری‌ در‌ بین‌ ساکنین‌ فعلی‌ و‌ لحاظ‌ الگوی‌ رفتار‌- محیط‌ در‌ مرحله‌ شروع‌ طراحی‌ معماری‌ در‌ آینده‌،‌ رضایتمندی‌ از محیط‌ و‌ ارتقاء‌ کیفیت‌ محیط‌ زندگی‌ در‌ مجموعه‌های‌ زیستی‌ ارزان‌ قیمت‌ به‌ طور‌ نسبی‌ و‌ در‌ کنار‌ سایر‌ عوامل مرتبط‌ با‌ آن‌ حاصل‌ ‌می‌شود.‌ Manuscript profile

عرصه‌‌‌های بینابین واقع شده در میان مجموعه بلوک‌های مسکونی نقش نسبتاً مهمی در کنترل، کاهش و اصلاح رفتارهای نامطلوب ساکنین و پیدایش مفهوم رضایت از محیط را دارا می‌باشند. ضرورت انجام این پژوهش به دلیل تأثیرات منفی سطح رفتاری ساکنین بر دامنه زندگی جمعی حائز اهمیت می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر عرصه‎های بینابین بر کنترل و اصلاح نسبی رفتارهای نامطلوب زیستی و به دنبال آن دستیابی به مفهوم رضایت محیطی در مجموعه‎های جمعی مسکونی ارزان قیمت می‌باشد. روش پژوهش در تدوین این تحقیق اکتشافی- تحقیقی می‌باشد. روش گردآوری داده‌ها مبتنی بر مصاحبه‎های ساختار یافته، مشاهدات عینی پژوهشگران و مطالعه منابع دست اول و فرادستی می‌باشد. نتایج و یافته‎های حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که در صورت بازطراحی و تقویت نقش کمی و کیفی عرصه‎های بینابین امکان دستیابی نسبی به مفهوم رضایت در مجموعه‎های زندگی جمعی و به طور خاص ارزان قیمت از منظر رفتارشناسانه وجود دارد. Manuscript profile