پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی یادگیری مشارکتی و بارش مغزی بر سازگاری اجتماعی و خودکار آمدی دانش آموزان انجام شد. روش پـژوهش، شبه آزمایشی بـا طـرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمایش بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر سال سوم دوره دوم متوسطه رشته علوم انسانی شهرستان خوی در سال تحصیلی 1401-1400 می‌باشد که تعداد آنها 510 نفر بوده، که از میان جامعه آماری 70 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند که 35 نفر به شیوه یادگیری مشارکتی و 35 نفر به شیوه یادگیری بارش مغزی مورد آموزش قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه رفتار سازشی (لامبرت و همکاران، 1974) و پرسشنامه خود کارآمدی عمومی شرر استفاده گردید. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد اثربخشی یادگیری مشارکتی و بارش مغزی برافزایش سازگاری اجتماعی و خودکارآمدی دانش آموزان به‌صورت معنی‌دار متفاوت است. به‌عبارت‌ دیگر تأثیر یادگیری مشارکتی برافزایش سازگاری اجتماعی بیشتر از روش بارش مغزی است همچنین تأثیر یادگیری بارش مغزی برافزایش خودکارآمدی بیشتر از روش یادگیری مشارکتی می‌باشد. Manuscript profile