پژوهش حاضر با هدف مطالعه ی قابلیت های کارآفرینی دانشجویان تحصیلات تکمیلی انجام گرفت. روش شناسی پژوهش از نظر راهبرد اصلی: کمی؛ از نظر هدف: کاربردی؛ از نظر راهکار اجرایی: میدانی؛ از نظر تکنیک تحلیلی: توصیفی _ مقایسه ای بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش را دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه‌های تهران، علاّمه طباطبائی، شهید بهشتی و محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1393-1392 تشکیل می‌داد. روش نمونه‌گیری از نوع تصادفی ساده بود و حجم نمونه با توجّه به مدل کرجسی _ مورگان و با در نظر گرفتن خطای 05/0 = α قریب به 377 نفر در نظر گرفته شد که 308 پرسشنامه قابل تحلیل بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ی قابلیت های کارآفرینی بود. ضریب پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 88/0 به دست آمد. نتایج نشان داد میانگین دانشجویان در مؤلفه های استقلال طلبی، کنترل درونی، توفیق طلبی و نمره ی کل قابلیت کارآفرینی بالاتر از حد متوسط جامعه و در ریسک پذیری و خلاقیت میانگین آن ها پایین تر از حد معیار جامعه است. دانشجویان دختر و پسر تنها در مؤلفه ی ریسک پذیری تفاوت معنی دار با هم دارند. هم چنین بین قابلیت های کارآفرینی دانشجویانی که تمایل به راه اندازی کار دارند و دانشجویانی که تمایل به راه اندازی کار ندارند در تعامل با جنسیت و بین قابلیت های کارآفرینی دانشجویان گروه های تحصیلی مختلف، تفاوت معنی دار وجود ندارد. علاوه براین دانشجویانی که در گذشته اقدام به راه اندازی کار کرده اند نسبت به سایرین ریسک پذیرترند و از خلاقیت بیشتری برخوردارند و دانشجویانی که عملکرد تحصیلی بهتری دارند در مقایسه با دیگر دانشجویان، به میزان بیشتری دارای مرکز کنترل درونی اند و قابلیت های کارآفرینی بیشتری دارا می باشند. Manuscript profile