Manuscript profile

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی فرایند حل مساله خلاق (CPS) به عنوان یک راهبرد آموزشی بر افزایش خلاقیت و نوآوری کارکنان منطقه چهار عملیات انتقال گاز بود. آموزش فرایند CPS (با استفاده از دوازده تکنیک خلاقیت در دو دوره تفکر خلاق و انتقادی) به عنوان متغیر مستقل و خلاقیت و مولفه های آن (سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط) و نوآوری و مولفه های آن (سبک‌های دانستن، طرح ریزی و آفرینش) به عنوان متغیرهای وابسته بودند. روش: پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی میدانی پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه های خلاقیت عابدی (1372) و نوآوری کولز و واندن بروک (2007) بودند. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از کارکنان منطقه چهار عملیات انتقال گاز بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. قبل از آموزش فرایند CPS از هر دو گروه آزمایشی و گواه سنجش‌های پیش آزمون خلاقیت و نوآوری به عمل آمد. سپس، به گروه آزمایشی فرایند CPS آموزش داده شد و به گروه گواه هیچ آموزشی ارائه نشد. پس از اتمام دوره آموزشی بلافاصله از هر دو گروه سنجش پس آزمون گرفته شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و تحلیل های یک متغیری کوواریانس نشان دادند که آموزش فرایند CPS باعث افزایش معنی دار خلاقیت و نوآوری و مولفه هایشان در کارکنان منطقه چهار عملیات انتقال گاز شد (05/0P<). نتیجه‌گیری: برای افزایش خلاقیت و نوآوری کارکنان، فرایند حل مساله خلاق به آنها آموزش داده شود. Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر مقایسۀ دانش آموزان پسر سال اوّل دبیرستانی دارای سبک های پرورش مختلف از لحاظ سازگاری هیجانی، اجتماعی و تحصیلی در شهر اهواز می باشد. جامعۀ آماری این پژوهش تمام دانش آموزان پسر سال اوّل دبیرستان شهر اهواز بود که در سال تحصیلی 93-1392 به تحصیل اشتغال داشتند. از این جامعۀ آماری، نمونه ای به تعداد 240 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامۀ شیوه های پرورش دیانا مریند (1967) و سازگاری هیجانی، اجتماعی و تحصیلی اسکیوینگتون و پوپاندی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) نشان داد که بین دانش آموزان با سبک های پرورش متفاوت از لحاظ سازگاری هیجانی، اجتماعی و تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد. به علاوه، نتایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین دانش آموزان پسر با سبک های پرورش مختلف از لحاظ سازگاری هیجانی تفاوت معنا داری وجود دارد (67/8 =F و 000/0=P). همچنین تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین دانش آموزان پسر با سبک های پرورش مختلف از لحاظ سازگاری اجتماعی تفاوت معنا داری وجود دارد (929/2 =F و 055/0=P) و در نهایت تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین دانش آموزان پسر با سبک های پرورش مختلف از لحاظ سازگاری تحصیلی تفاوت معنا داری موجود است (926/2 =F و 05/0=P). Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص‌های روان‌سنجی مقیاس عوامل دانشگاهی مؤثر بر تجربه‌ی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه چمران اهواز بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل کلیه‌ی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 95-1396 ، که تعداد آن‌ها 1130 نفر بود . از این تعداد 325 نفر به‌عنوان نمونه‌ی پژوهش با روش نمونه-گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. مقیاس به کار گرفته‌شده در پژوهش عبارت بود از مقیاس تاربان و لوگی (2012) که دارای 32 ماد و دربرگیرنده پنج زیر مقیاس فرعی طرز فکر پژوهشی، طرز فکر دانشگاهی، حمایت اساتید، حمایت همکلاسی و روش‌های تحقیق است. اعتبار مقیاس با روش آلفای کرونباخ و باز آزمایی محاسبه شد که به ترتیب ضرایب مطلوبی معادل 85/0 و 82/0 به‌دست آمد. برای بررسی روایی مقیاس از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد شاخص‌های برازش مدل نشان از برازش مناسب مدل و درنتیجه روا بودن مقیاس داشتند، نتایج آزمون تی نشان داد که بین دانشجویان مرد و زن ازلحاظ نمره کلی عوامل دانشگاهی مؤثر بر تجربه‌ی پژوهشی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص‌های روان‌سنجی مقیاس عوامل دانشگاهی مؤثر بر تجربه ی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه چمران اهواز بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه‌ی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 95-1396 ، که تعداد آن‌ها 1130 نفر بود . از این تعداد325 نفر به‌عنوان نمونه ی پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. مقیاس به کار گرفته‌شده در پژوهش عبارت بود از مقیاس تاربان و لوگی (2012) که دارای 32 ماد و دربرگیرنده پنج زیر مقیاس فرعی طرز فکر پژوهشی، طرز فکر دانشگاهی، حمایت اساتید، حمایت همکلاسی و روش های تحقیق است. اعتبار مقیاس با روش آلفای کرونباخ و باز آزمایی محاسبه شد که به ترتیب ضرایب مطلوبی معادل 85/0 و 82/0 به‌دست آمد. برای بررسی روایی مقیاس از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد شاخص های برازش مدل نشان از برازش مناسب مدل و درنتیجه روابودن مقیاس داشتند، نتایج آزمون تی نشان داد که بین دانشجویان مرد و زن ازلحاظ نمره کلی عوامل دانشگاهی مؤثر بر تجربه ی پژوهشی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. Manuscript profile