ناامیدی، یا انتظارات منفی در مورد آینده، یک حالت هیجانی است که زیر مجموعه ی هیجان اصلی غم است، باعث افسردگی و درماندگی شده، انگیزه ی فرد را از بین می برد و او را از تلاش کردن باز می دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اعتبار و پایایی مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان در جامعه ی ایرانی بود. بدین منظور، 244 نفر از دانش آموزان 8 تا 15 ساله ی شهر تهران با مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان و مقیاس امید کودکان مورد آزمون قرار گرفتند. تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که مقیاس ناامیدی کودکان مقیاسی سه عاملی است. همبستگی منفی و معنادار بین عدم شناختن مسیر رسیدن به اهداف، عدم احساس عاملیت و نمره ی کل مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان با مقیاس امید به دست آمد که نشان دهنده ی اعتبار واگرای مقیاس امید کودکان بود. نتایج، نشان دهنده ی ثبات درونی و پایایی مطلوب این مقیاس در دانش آموزان ایرانی بود. پژوهش های زیادی از نتایج پژوهش حاضر حمایت کرده و اعتبار و پایایی این پرسشنامه را تایید می کنند. در این پژوهش، شواهد امیدوارکننده ای در مورد ویژگی های روان سنجی مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان در جامعه ایران بدست آمد. Manuscript profile