پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه حل تعارض و کنترل عواطف با سازگاری پس از طلاق انجام شد. روش پژوهش توصیفی همبستگی بود. بدین منظور از بین کلیه افراد متارکه کرده در شهرستان تنکابن که بحران طلاق را مدیریت کرده و سازگار شده اند ؛ 200 نفر بصورت هدفمند بعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. سپس پرسشنامه سازگاری پس از طلاق، پرسشنامه حل تعارض و مقیاس کنترل عواطف بعنوان ابزار پژوهش در مورد هر یک از افراد گروه نمونه مورد استفاده قرار گرفت؛ و در پایان اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش همبستگی رگرسیون چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین متغیر حل تعارض و مؤلفه های کنترل عواطف(خشم، خلق افسرده، اضطراب و عاطفه مثبت) با سازگاری پس از طلاق رابطه معناداری وجود دارد(01/0 P<). Manuscript profile