هدف اصلی این پژوهش طراحی مدلی جهت پیش بینی مضیقه مالی شرکت های صنعت فلزات اساسی، کانی های غیرفلزی و ماشین آلات و تجهیزات با استفاده از مدل Bagging می باشد. همچنین سعی می گردد توانمندی این مدل از لحاظ دقت پیش بینی با مدل های پیشی بینی درخت تصمیم و بیز نیز مقایسه گردد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه شرکت های هر یک از این صنایع تشکیل می دهد. معیار بکارگرفته شده برای تعیین مضیقه مالی شرکت ها، ماده 141 قانون تجارت ایران می باشد و قلمرو زمانی پژوهش را سال های 1380 تا 1395 تشکیل می دهد. در این پژوهش ابتدا عملکرد هر یک از این دو مدل طراحی شده (Bagging و مدل پایه آن) بر حسب هر صنعت مقایسه گردید. نتایج این مقایسه نشان داد که به طور متوسط برای هر یک از این صنایع، مدل Bagging دارای دقت پیش بینی بالاتری نسبت به مدل پایه آن یعنی درخت تصمیم و بیز است. علاوه بر این با عنایت به نتایج بدست آمده حاصل از اجرای این مدل ها برای هر یک از این صنایع، می توان چنین نتیجه گیری کرد که هریک از مدل های Bagging، درخت تصمیم و بیز روش مناسبی برای پیش بینی مضیقه مالی شرکت های این صنایع می باشند. Manuscript profile