مقاومت نسبی 10 رقم تجارتی و لاین پیشرفتة مهم گندم نان دیم در مناطق سردسیری نسبت‌‌به شته‌ سبز ‌گندم مورد بررسی قرارگرفت. این مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلو‌ک‌های کامل تصادفی با 10 تیمار و 20 تکرار در مزارع آزمایشی ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه به‌اجرا درآمد. صفات مورد اندازه‌گیری، میزان بقای پوره‌ها، طول دورة نشو و نمای پورگی، قدرت باروری و نرخ افزایش ذاتی جمعیت شته ‌سبز‌گندم طی 15 روز اول دورة تولید‌ مثلی آن در سه مرحلة رشدی گندم، پنجه‌زنی و ساقه‌ رفتن و سنبله‌دهی بودند. نتایج حاصل از تجزیه‌‌واریانس داده‌ها بر‌اساس آزمایش فاکتوریل (3×10) با دو فاکتور رقم یا لاین گندم نان در 10 سطح و مرحلة رشدی در سه سطح نشان داد که بین ژنوتیپ‌ها یا لاین های مورد بررسی، سه مرحلة رشدی و اثرات متقابل آنها اختلاف معنی‌داری در سطح احتمال یک ‌درصد وجود داشت. مقایسه میانگین داده‌ها بر‌اساس آزمون چند دامنه‌ای دانکن (01/0P<) حاکی از آن است‌‌که رقم آذر 2 با طولانی‌ترین دورة نشو و نمای پورگی (64/8 روز)، کمترین میانگین تعداد نتاج شته‌های پرورش‌یافته (594/43 پوره) و پایین ترین نرخ افزایش ذاتی جمعیت در گروه اول و رقم رصد با کوتاهترین طول دوره (581/6)، بیشترین تعداد نتاج (922/73 پوره) و بالاترین نرخ افزایش ذاتی جمعیت در گروه آخر قرار داشتند. بالاترین میانگین نرخ افزایش ذاتی جمعیت شته (شاخص rm) طی دورة زمانی 15 روزه روی رقم رصد (339/0=rm) و کمترین میانگین آن، روی رقم آذر 2(236/0=rm) به‌دست آمد. بنابراین می‌توان اظهار داشت رقم رصد که نسبت ‌به بقیة ژنوتیپ ها مطلوبیت بیشتری داشته، رقم حساس، رقم آذر 2 مقاوم، سرداری 39(314/0=rm) نسبتاً حساس و لاین Doghu88/Ghafghaz (255/0=rm) نسبتاً ‌‌مقاوم ‌به شته‌سبز‌گندم بوده اند. مقایسه‌میانگین اثرات متقابل ژنوتیپ ها و لاین ها در مراحل رشدی مختلف مؤید این بود که ترجیحات غذایی شته‌سبز‌گندم روی ارقام یا لاین های مورد بررسی و در مراحل مختلف فنو‌لوژیکی آن‌ها متفاوت می‌باشد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد دانه 20 لاین و رقم پیشرفته گندم دیم انتخابی از جمعیت Azar2/78Zhong291، این پژوهش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه درسال زراعی 88-1378 اجرا گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف بین ژنوتیپ ها از نظر صفات طول غلاف برگ پرچم، تعداد سنبلچه بارور، تعداد سنبلچه غیربارور، تعداد دانه در سنبله اصلی، وزن دانه در سنبله اصلی، وزن هزار دانه، تعداد روز تا ظهور سنبله، تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیکی، شاخص برداشت و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد و صفـات طول سنبله و وزن خشک پدانکل در سطح احتمال 5 درصد معنی دار و صفات تعداد پنجه بارور، ارتفاع بوته، طول پدانکل، وزن خشک سنبله و عملکرد بیولوژیک غیر معنی دار بودند. بر اساس نتایج، تنوع ژنتیکی کافی در بین لاین های گندم برای اغلب صفات وجود داشت. نتایج نشان داد که لاین های شماره 16و 4 به ترتیب با 3680 و 3400 کیلوگرم در هکتار نسبت به شاهد از برتری معنی داری برخوردار بودند. این لاین ها نسبت به رقم شاهد آذر 2 تحت آبیاری تکمیلی 810 الی 1090 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه بیشتری تولید کردند. بر اساس نتایج صفات طول غلاف برگ پرچم، تعداد دانه در سنبله، وزن دانه در سنبله، تعداد پنجه و شاخص برداشت با عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنی دار و صفت تعداد پنجه غیربارور با عملکرد دانه رابطه منفی و معنی داری داشتند. نتایج تجزیه علیت نشان داد که صفات طول غلاف برگ پرچم، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه دارای بیشترین اثر مستقیم بر عملکرد دانه بودند و تاریخ رسیدگی فیزیولوژیکی اثر مستقیم منفی بر عملکرد دانه داشت. در مجموع، بر اساس صفات مختلف و عملکرد دانه لاین شماره 16 (Azar2/78Zhong291-53) مناسب ترین لاین برای آبیاری تکمیلی انتخاب گردید. Manuscript profile

به منظور مطالعه عملکرد دانه و اجزای آن در ﮊنوتیپ های گندم تحت شرایط دیم و آبیاری تکمیلی، این پژوهش با 16 لاین و رقم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 88-1387 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین ژنوتیپ های مورد مطالعه در محیط آزمایشی از نظر صفات تعداد پنجه بارور، ارتفاع بوته، طول سنبله، طول پدانکل، طول غلاف برگ پرچم، تعـداد سنبلچه بارور، تعـداد سنبلچه غیـر بارور، تعـداد دانه در سنبله، وزن دانه در سنبله، تعداد روز تا سنبله دهی، ویگـــور (قدرت رشــد) در مرحله ساقه دهی، شـاخص برداشت، و وزن هزار دانه اختلاف معنی داری وجود داشت. در شرایط دیم بیشترین میــزان عملکرد دانه مـــربوط به لاین‌های شماره 4(91-142a 61/3/F35.70/MO73//1D13.1/MLT) و رقم آذر2 با 1895 و 1878کیلوگرم درهکتار و با یک بار آبیاری در زمان کشت ‌لاین های‌ شماره 4و7 (YUMAI13/5/NAI60/3/14.53/ODIN//CI13441) به ترتیب با 2132 و 2285 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه بیشتری داشتند. تجزیه خوشه ای به روش ward، ژنوتیپ های مورد مطالعه را در محیط دیم و آبیاری تکمیلی به ترتیب در چهار و سه گروه متمایز نمود. نتـایج تجزیه علیت در شرایط دیم نشان داد که صفات ویگور در مرحله ساقه دهی، شاخص برداشت و تعداد دانه در سنبله بیشترین اثر مستقیم مثبت را بر عملکرد داشتند. همچنین در شرایط آبیاری تکمیلی بیشترین اثر مستقیم مثبت روی عملکرد، مربوط به صفت شاخص برداشت و وزن هزار دانه بود. Manuscript profile